Archiving the Present werkt samen met culturele instellingen om data en digitale geletterdheid te bevorderen voor de nieuwe archivarissen en dataspecialisten in de culturele sector.
archiving the present [b]archiving the present ontwikkelt een archiveringssysteem dat culturele instellingen met elkaar verbindt. het systeem is gebaseerd op een methode om bestaande databases en websites te integreren in één gedeeld systeem en tegelijkertijd toekomstige generaties archivarissen en dataspecialisten uit te rusten met nieuwe vaardigheden. met tools als biblio-graph voor netwerkvisualisatie en de mobile archive unit voor het digitaliseren van fysieke collecties, worden gebruikers in staat gesteld om alle brongegevens van online en offline data te overzien. zo wordt het makkelijker om gegevens te verzamelen en (interactief) te presenteren, en wordt data- en digitale geletterdheid bevorderd. het uiteindelijke doel van het project is om belangrijke bewaarplaatsen van ons cultureel geheugen zichtbaarder en toegankelijker te maken voor een digitaal georiënteerd publiek.[/b] het uitgangspunt van de initiatiefnemers van archiving the present is dat elk archief een verhaal te vertellen heeft. maar hoe breng je al die verhalen samen? elk museum, elke bibliotheek en elk archief heeft in de loop der jaren zijn eigen manier ontwikkeld om gegevens te verzamelen en op te slaan. het resultaat is een lappendeken van systemen en databases die onderling niet compatibel zijn. archival consciousness (mariana lanari en remco van bladel) zoekt samen met culturele instellingen naar manieren om bestaande databases en websites te laten samenwerken in één groot, geïntegreerd systeem. ze hebben nauw samengewerkt met archivarissen van verschillende culturele instellingen, waaronder de appel (appel archief), framer framed, jan van eyck academy, kunstinstituut melly en de rijksakademie, alsook met archieven die alleen digitaal bestaan, zoals die van metropolis m, roma, forward en e-flux. [b]archiving the present[/b] werkt samen met culturele instellingen om data en digitale geletterdheid te bevorderen voor de nieuwe archivarissen en dataspecialisten in de culturele sector. biblio-graph. beeld: archival consciousness pro.18.jvebibliograph14.webplinked open data een van de sleutels in de aanpak om tot zo’n groot systeem te komen, ligt in de manier waarop de data van culturele archieven worden aangeboden. archiving the present is een initiatief om culturele archieven te helpen om hun data aan te bieden als linked open data (lod). op die manier kan veel makkelijker en automatisch verbinding worden gelegd met andere data. het onderzoek van archiving the present richt zich daarnaast op hoe archieven kunnen publiceren in verschillende vormen - van websites tot pdf's en zelfs gedrukte boeken. want soms is een ouderwets boek nog steeds de beste manier om informatie voor de toekomst te bewaren. met hun aanpak bouwen de initiatiefnemers van het project niet alleen een brug tussen het verleden en het heden, maar bereiden ze onze culturele archieven ook voor op de toekomst. ze maken cultureel geheugen toegankelijk voor iedereen, of je nu een ervaren onderzoeker bent of gewoon nieuwsgierig naar de verhalen die onze archieven te vertellen hebben. publiceren is archiverenmet subsidie uit het programma innovatielabs heeft archival consciousness eerder biblio-graph-publish ontwikkeld in samenwerking met framer framed, als onderdeel van het project [[https://innovatielabs.org/projecten/the+new+social/ the new social]]. met subsidie uit innovatielabs #2 is deze tool verder geoptimaliseerd, zodat culturele archieven deze kunnen inzetten om zelf publicaties te maken. deze publicaties bestaan uit queries, geformatteerd als hoofdstukken, die steeds bijgewerkt kunnen worden door de query opnieuw uit te voeren en de dataset te actualiseren. het resultaat is een complete, afdrukbare catalogus van het archief, beschikbaar in verschillende formaten: een pdf geschikt voor offsetdruk, een lichte pdf voor online distributie en offline lezen, en een bijbehorende website. door deze diversiteit aan formaten en distributiemethoden wordt het archief toegankelijker voor een breed publiek.pro.18.ffarchive39.webpbiblio-graph en mobile archive unitom het probleem van ontoegankelijke en moeilijk vindbare collecties, die vaak verborgen zijn achter een zoekveld, op te lossen, is biblio-graph ontwikkeld. deze tool maakt gebruik van netwerkvisualisaties om bibliotheek- en archiefcollecties visueel te maken. gebruikers kunnen hierdoor eenvoudig van de ene naar de andere referentie navigeren en op een nieuwe manier door de data dwalen. voor fysieke collecties is de mobile archive unit ontwikkeld, een geavanceerd digitalisatie-station voor het vastleggen van archiefmaterialen. inmiddels zijn er al meerdere units geïnstalleerd, zoals bij de jan van eyck academie. de door de mobile archive unit gedigitaliseerde items worden direct gepubliceerd op biblio-graph.org en jve.biblio-graph.org. deze unit synchroniseert met bestaande databases en websites en wordt regelmatig bijgewerkt met nieuwe data die dagelijks door archieven wordt geproduceerd.bevorderen van data en digitale geletterdheidin samenwerking met framer framed organiseerde archival consciousness een workshop van vier werksessies voor archivarissen die werken bij uiteenlopende culturele archieven. naast het delen van de archiving the present-methode, bood de workshop de deelnemers de mogelijkheid om nieuwe relaties op te bouwen die hopelijk eraan bijdragen dat ons cultureel geheugen zichtbaarder en toegankelijker wordt voor een breed en digitaal georiënteerd publiek. het archiving the present project vult een leemte in de informatie-infrastructuur van de culturele sector. ook voor niet-technische gebruikers biedt het archiveringssysteem inzicht in hoe data werken in onze digitale wereld. gebruikers zien hoe gegevens worden verzameld, hoe ze worden gebruikt, en hoe ze door de digitale wereld reizen. dit maakt het archief niet alleen een opslagplaats, maar ook een educatieve omgeving voor datageletterdheid.pro.18.innovatielabs_archiving_the_present_540x540.webparchival consciousnessarchival consciousness, framer framed, jan van eyck academie
Editie #2
Venues of the future verkent de virtuele toekomst van de podiumkunsten met oog voor online en hybride vormen van publieksinteractie.
venues of the future [b]venues of the future verkent de virtuele toekomst van de podiumkunsten met oog voor online en hybride vormen van publieksinteractie. hoe kan het digitale domein een betekenisvol podium zijn voor publieke interactie en engagement? doel is om de traditionele grenzen tussen maker en publiek op te rekken en de podiumkunsten meer participatief te maken. centraal staat het creëren van agency voor het publiek, wat inhoudt dat het publiek bij een hybride of online vorm van theater, zeggenschap en een gevoel van invloed heeft.[/b] faith, een theaterproductie en dansvoorstelling van nite en khalid bengrhib / 2k-far, dient als thematisch en artistiek uitgangspunt voor venues of the future. de dansers en muzikanten gaan in de voorstelling op zoek naar nieuwe rituelen om zich verbonden te voelen. faith laat het publiek nadenken over nieuwe en bestaande symbolen van vertrouwen, geloof en verbinding - in het theater, in het leven, online en in de hybride ruimte die we allemaal bewonen. parallel aan de theaterproductie wordt geëxperimenteerd met online en hybride vormen van publieksinteractie en opdrachtgeverschap voor een online omgeving. voortbordurend op het idee van de britse theatercriticus lyn gardner dat ‘theaters de nieuwe dorpspleinen moeten zijn, geen kloosters’, verkent het onderzoeksproject de mogelijkheden van theaterprofessionals om hun processen, gesprekken, kunst én gebouwen open te stellen. het project onderzoekt hoe een nieuw hybride model eruit zou kunnen zien, waarbij zowel de fysieke als de digitale ruimte worden benut als podium. zowel het maakproces van de theaterproductie als de livevoorstellingen worden opengesteld voor het publiek, gebruikmakend van de mogelijkheden die een hybride of online vorm van theater biedt. de opgedane inzichten en resultaten worden actief met de podiumkunstensector gedeeld. [b]venues of the future[/b] verkent de virtuele toekomst van de podiumkunsten met oog voor online en hybride vormen van publieksinteractie. faith. foto: andreas etterpro.34.andreas_etter.webpinternationaal teamhet project brengt een internationaal team van creatieve partners en onderzoekers samen. [[https://nite.nl/ nite]] en [[https://www.den.nl/ den]] uit nederland, [[https://substrakt.com/ substrakt]], [[https://www.audiencelabs.org/ annette mees (audience labs)]] en [[https://aeaconsulting.com/ aea consulting]] uit het verenigd koninkrijk, en khalid bengrhib / 2k.far uit marokko bundelen hun krachten. deze nederlands-marokkaans-britse samenwerking beoogt een waardevolle uitwisseling te bewerkstelligen tussen theaterpubliek en makers in alle drie de landen, waarin het creatieve maakproces centraal staat. pro.34.innovatielabs_votf_540x540.webp1020537930nitenite, substrakt, den kennisinstituut cultuur & digitale transformatie, audience labs
Editie #2
In Collaborations For Future werken ontwerpers en klimaatwetenschappers samen in een ontwikkeltraject om nieuwe instrumenten, werkmethoden en modellen voor klimaatvraagstukken te ontwikkelen.
collaborations for future [b]collaborations for future is een ontwikkeltraject voor ontwerpers en klimaatwetenschappers om samen te werken aan klimaatvraagstukken. de deelnemers worden uitgedaagd om hun vaste denkpatronen, professionele positie en de grenzen van hun discipline kritisch te onderzoeken. het doel is om nieuwe instrumenten, werkmethoden en modellen te ontwikkelen voor de klimaatopgave in nederland. zo willen de initiatiefnemers creatieve professionals en wetenschappers een stimulans geven om hun denk- en maakkracht in te zetten bij maatschappelijke vraagstukken. daarnaast streven ze ernaar om een handelingsperspectief te bieden om nieuwe doelgroepen te vinden en te betrekken bij creatief en academisch onderzoek.[/b] het programma van collaborations for future bestaat uit drie onderdelen: een ontwikkeltraject voor ontwerpers en klimaatwetenschappers (collaboration laboratory), een onderzoekstraject en een reeks bijeenkomsten. in [b]collaborations for future[/b] werken ontwerpers en klimaatwetenschappers samen in een ontwikkeltraject om nieuwe instrumenten, werkmethoden en modellen voor klimaatvraagstukken te ontwikkelen. pro.20.innovatielabs_gezocht_540x540.webpfoto: foundation we arepro.20.leporello_beeld_community_meetings__foundation_we_are.webplaboratorium van onverwachte samenwerkingenin het ontwikkeltraject werden tien ontwerpers en tien klimaatwetenschappers aan elkaar een-op-een gekoppeld om te onderzoeken hoe zij gezamenlijk de uitdagingen van klimaatverandering konden aanpakken. het doel was om te begrijpen wat er gebeurt wanneer een ontwerper en een wetenschapper samenwerken: welke samenwerkingsvormen ontstaan er, aan welke thema's besluiten zij te werken, en welke interventies of projecten ondernemen zij? sommige partnerschappen resulteerden in nieuwe campagnes en concepten gericht op mondiale klimaatuitdagingen en het verbeteren van de samenwerking tussen de ontwerpwereld en de wetenschap. andere duo’s richtten zich op de academische praktijk. speculatief toekomstperspectiefeen van de meest opvallende resultaten uit het ‘laboratorium van onverwachte samenwerkingen' was een speculatief concept voor een zeespiegelneutraal ijsmerk. communicatieontwerper merel witteman en glacioloog roderik van de wal kozen voor een onconventionele aanpak in hun samenwerking. ze verplaatsten zich in gedachten naar het jaar 2393 om vanuit dat futuristische perspectief terug te kijken op onze huidige tijd. vanuit dit toekomstperspectief identificeerden ze een essentieel communicatieprobleem rond het jaar 2000. destijds riepen wetenschappers wel op tot actie tegen klimaatverandering, maar hun boodschap werd overschaduwd door aantrekkelijkere marketingcampagnes. deze observatie leidde het duo tot een prikkelende vraag: zou het mogelijk zijn om de retoriek van het 'marktfundamentalisme', zo kenmerkend voor commerciële producten, in te zetten om de ernst van smeltende ijskappen onder de aandacht te brengen? het resultaat van deze gedachte-exercitie? 's werelds eerste zeespiegelneutrale ijsmerk. dit fictieve product, geïntroduceerd tijdens dutch design week 2024, claimt evenveel water te bevriezen als er aan de polen smelt. pro.20.you_scream_i_scream_we_all_scream_for_ice_cream__designer_me.webpbewustwording en participatieeen andere samenwerking richtte zich op de koolstofvoetafdruk van het koninklijk nederlands meteorologisch instituut (knmi). frank selten en karl mubarak stelden dat dit instituut dat zich bezighoudt met klimaatonderzoek zelf niet klimaatneutraal opereert en lanceerden een door medewerkers geleid initiatief. de kern van hun strategie ligt in bewustwording en participatie. door alle knmi-medewerkers te betrekken bij het in kaart brengen van de koolstofvoetafdruk, willen ze niet alleen een beter inzicht krijgen in de emissies van het instituut, maar ook innovatieve ideeën voor reductie verzamelen. centraal in hun methodologie staat een participatief proces, waarin medewerkers worden aangemoedigd hun inzichten, zorgen en suggesties te delen. door middel van enquêtes en een colloquium stimuleren de onderzoekers een collectief bewustwordingsproces. hun streven is tweeledig: enerzijds beogen ze concrete strategieën te ontwikkelen voor emissiereductie binnen het knmi, anderzijds hopen ze een voorbeeldfunctie te vervullen binnen de bredere context van het ministerie van infrastructuur en waterstaat.onderzoekstrajectterwijl de deelnemers van het ontwikkeltraject zich richtten op hun individuele samenwerkingen en projecten, analyseerde foundation we are deze partnerschappen om modellen te ontwikkelen voor toekomstige samenwerkingen. een team van onderzoekers boog zich over de vraag: wat maakt een samenwerking tussen ontwerpers en klimaatwetenschappers succesvol? hieruit kwamen onder meer het belang van thematische overeenkomsten en compatibiliteit in werkwijzen naar voren als significante voorspellers van succes. de inzichten uit dit onderzoek zijn vertaald naar blauwdrukken, waarin specifieke rollen, settings en scenario's worden gedefinieerd. deze blauwdrukken bieden een gestructureerd kader voor het opzetten en begeleiden van kleinschalige, interdisciplinaire teams. de samenwerkingsmodellen vormen nu een waardevol instrument voor foundation we are bij het initiëren van nieuwe projecten. ook kunnen de modellen andere organisaties helpen om op te treden als kennispartner bij samenwerkingsprojecten die draaien om complexe, mondiale vraagstukken.foundation we arefoundation we are, social design showdown/afdeling buitengewone zaken, knmi, nioz, pbl, tu eindhoven, universiteit utrecht, pakhuis de zwijger
Editie #2
Rotterdam Writers' Rooms is een ontwikkeltraject voor schrijvers met een sterke drive om verhalen te vertellen, die in films en series vaak onderbelicht blijven.
rotterdam writers’ rooms [b]rotterdam writers' rooms is een incubator-traject voor schrijvers met een sterke drive om verhalen te vertellen die in films en series vaak onderbelicht blijven. verdeeld over drie writers’ rooms werken twaalf schrijvers aan de uitwerking van hun verhaalconcepten onder begeleiding van ervaren scriptschrijvers. door middel van vakinhoudelijke workshops en openbare table reads, waarbij acteurs aan tafel een script doornemen, worden de sector en het publiek betrokken bij het schrijfproces. de erasmus universiteit rotterdam is kennispartner van het project en doet onderzoek naar de verhoudingen tussen de schrijvers, het publiek en de cultuursector. [/b] [b]rotterdam writers' rooms[/b] is een ontwikkeltraject voor schrijvers met een sterke drive om verhalen te vertellen, die in films en series vaak onderbelicht blijven. beeld: amani omaisipro.17.rwr_beeld_amani_omaisi.webpeen incubator voor nieuwe verhalenin de creatieve sector is een writers’ room een schrijversplek om het maakproces te organiseren. het samenwerkingsverband achter rotterdam writers' rooms, dat bestaat uit een netwerk van organisaties uit de creatieve en culturele sector, observeert dat in nederland en andere westerse landen deze schrijfteams voornamelijk wit zijn. met het project willen de partners een incubator starten voor makers van kleur met een sterke drive om verhalen te vertellen vanuit andere perspectieven en met aantoonbaar talent voor storytelling in film of aanverwante disciplines. vijftien gekozen schrijvers, verdeeld over drie writers' rooms, ontwikkelen gedurende een periode van zes tot negen maanden scripts voor film en televisie. om de sector en het publiek te betrekken, worden gedurende het schrijfproces vakinhoudelijke workshops georganiseerd en openbare table reads, waarbij acteurs aan tafel een script doornemen. de erasmus universiteit rotterdam doet onderzoek naar de opzet van de incubator binnen de driehoek makers, sector en publiek. de verwachting is dat het project kennis oplevert over de interactie tussen makerpraktijk, publieksinteractie en de culturele waarde voor de sector. de resultaten worden na reflectie en evaluatie breed gedeeld, met als doel een duurzame investering te doen in een bredere infrastructuur in rotterdam waar toekomstige makers van kleur mede van kunnen profiteren.pro.17.stfoinnovatielabs2rotterdam_writers_rooms_540x540.webptulsa studiosstichting sklne, buddy film foundation, stichting filmtent, scriptbank, de subsidieadviseurs, erasmus universiteit rotterdam, tulsa studios, film platform rotterdam, ready for dutch, film forward, catalista, fabiënne soares.
Editie #2
House of Legacies werkt aan een inclusief theaterarchief waarin podiumkunsten van vroeger en nu gelijkwaardig worden opgenomen en ontsloten via een online portal.
house of legacies [b]de nederlandse theatergeschiedenis kent meer theatermakers van kleur dan algemeen bekend is. in bestaande theaterarchieven is kennis over podiumkunstenaars van kleur versnipperd en deze informatie maakt geen deel uit van de nederlandse theatercanon. house of legacies werkt aan een inclusief archief waarin podiumkunsten van vroeger en nu gelijkwaardig worden opgenomen en online ontsloten. doel is om meer structurele aandacht te geven aan de artistieke nalatenschappen van en voor mensen van kleur. daarnaast stuurt het project aan op het herkennen en veranderen van uitsluitingsmechanismen om er lessen uit te trekken en het nederlandse cultuurveld gelijkwaardiger te maken. [/b] bestaande archieven, zowel formeel als informeel, zijn vaak moeilijk te vinden en niet laagdrempelig toegankelijk door hun huidige vorm en inhoud. dat betekent dat potentiële doelgroepen de weg en informatie naar deze bronnen doorgaans niet goed kunnen vinden. house of legacies is een portal dat toegang biedt tot deze bronnen en context biedt. met het realiseren van house of legacies schrijft the need for legacy mee aan een inclusieve theatergeschiedenis. samenwerken is hierbij essentieel. vanuit gezamenlijke idealen en doelen werken the need for legacy, creatief collectief lfmc en allard pierson aan het proces naar een inclusieve theatergeschiedenis en het digitaal platform house of legacies. stichting the need for legacy draagt bij aan bewustwording over de ondergesneeuwde geschiedenis door deze actief zichtbaar te maken, omdat deze anders voorgoed uit de archieven en canon dreigt te verdwijnen. creatief collectief lfmc voert een vergelijkingsonderzoek naar vormgeving van institutionele archieven en niet-institutionele vormgeving uit. allard pierson ondersteunt het inventarisatieonderzoek naar deze geschiedenissen en archiefmateriaal over makers en spelers van kleur. het project werkt aan een toegankelijk overzicht van archieven met verhalen van en over makers en spelers van kleur. dit gebeurt door zorgvuldige curatie en het gebruik van dynamische zoektermen die resultaten uit verschillende archieven met elkaar verbinden. de beoogde innovatie behelst het invoeren van onverwachte posities en mêleren van mensen in de wereld van onderzoek en archivering, alsook vergeten verhalen en archieven te ontsluiten op house of legacies. daarbij is een van de beoogde effecten de werking van het fundament van de dominante canon wezenlijk te beïnvloeden. het project betrekt jonge kunstenaars die zichzelf gereflecteerd willen zien. zij reageren artistiek op de in kaart gebrachte geschiedenissen en de omgang met deze verhalen. deze reacties worden gepresenteerd in 'performing the archive' presentaties, waarin vergeten geschiedenissen centraal staan. [b]house of legacies[/b] werkt aan een inclusief theaterarchief waarin podiumkunsten van vroeger en nu gelijkwaardig worden opgenomen en ontsloten via een online portal. het project betrekt jonge kunstenaars die zichzelf gereflecteerd willen zien. 360 onderzoekde weg hierheen, het proces, is minstens even belangrijk. het doel is een meerstemmige en inclusieve geschiedschrijving te realiseren, die de tand des tijds doorstaat. een proces dat structuren van uitsluiting niet reproduceert, maar fundamenteel verandert. voor en tijdens dit proces is een eigen onderzoeksmethode ontwikkeld, het 360 onderzoek. deze methode is een bottom-up benadering en wordt door de behoeftes en kennis van de verschillende communities aangedreven. the need for legacy onderzoekers stellen ook herhaaldelijk de vraag naar wie, of wat bepaalt wanneer wat belangrijke kennis is, en hoe deze kennis tot stand komt. er wordt gewerkt vanuit het gegeven dat er verschillende vormen van kennis, waarheid en kennisdeling zijn. tijdens de leer- en ontwikkelprocessen in dit proces staat het gegeven voorop om de ontwikkelde kennis en productiemodellen kritisch te bevragen. een van de resultaten van dit proces is het door het onderzoeksteam ontwikkelde archiefontwerp-plan; een inventarisatietool waarbij traditionele wijzen van inventariseren en archiveren kritisch zijn bevraagd en herschreven vanuit een koloniale lens. dynamisch zoek- en datasysteemook het ontwerpen van een archiefdatabase met de gewenste insteek vereist een fundamenteel andere benadering van data-entry en zoekfunctionaliteit. de data-entry tool moet flexibel en inclusief zijn, rekening houden met verschillende perspectieven en nuances. hierbij is het essentieel om lokale kennis en context te integreren. in plaats van traditionele zoekwoorden, focust de zoektool op vindbaarheid door middel van semantische relaties en contextuele verbanden. dit dynamische systeem stelt gebruikers in staat om informatie te ontdekken op basis van verwante concepten en verhalen, waardoor ondervertegenwoordigde narratieven en verborgen kennis deelbaar worden gemaakt. met de resultaten van dit circulaire proces worden de geschiedenissen van de nederlandse podiumkunsten van kleur ontsloten, verknoopt en toegankelijk gemaakt, en worden verschillende vormen van kennis blijvend geactiveerd en doorontwikkeld.pro.25.innovatielabs_house_of_legacies_540x540.webphouse of legaciesthe need for legacy, lfmc, allard pierson
Editie #2
Moving Media Lab behelst een ontwikkeltraject waarin dansmakers uit diverse disciplines film- en mixed reality-technieken kunnen toepassen om nieuwe projecten en programma’s te creëren.
moving media lab [b]moving media lab is een ontwikkeltraject voor makers in kunst, design en wetenschap, met een focus op de interactie tussen nieuwe technologieën, beweging en het lichaam. veertien makers uit uiteenlopende disciplines, waaronder dans, grafisch ontwerp, film, vr en beeldende kunst, zijn geselecteerd voor dit tweejarige traject. gedurende deze periode reizen de makers door het land en worden ze elk een week lang gehost door een van de betrokken partners. een deel van het traject is gericht op het opdoen van nieuwe vaardigheden en kennis, door middel van workshops, masterclasses en expertlezingen. daarnaast werken de deelnemers aan gezamenlijke, interdisciplinaire onderzoeksprojecten. het project creëert ruimte voor onverwachte ontmoetingen, waarin uiteenlopende artistieke praktijken elkaar vinden en de grenzen tussen disciplines worden verkend en verlegd. [/b] het vertrekpunt van het project is dans en beweging. het veelgebruikte woord ‘embodiment’ heeft binnen dans betekenis die van waarde is voor ontwerpers, multimediaontwikkelaars en wetenschappers uit verschillende vakgebieden. dans spreekt een universele taal en kan op verschillende manieren worden ingezet voor onderzoek, voor empathische reflectie en beleving van het (virtuele) lichaam in de (virtuele) ruimte. daarbij biedt de abstracte taal van de dans openheid voor het vertellen van diverse verhalen, waarbij het bewegende lichaam een narratief in tijd en ruimte schetst dat op directe manier van lichaam tot lichaam, van mens tot mens communiceert. [b]moving media lab[/b] behelst een ontwikkeltraject waarin dansmakers uit diverse disciplines film- en mixed reality-technieken kunnen toepassen om nieuwe projecten en programma’s te creëren. dans spreekt een universele taal en kan op verschillende manieren worden ingezet voor onderzoek. samenbrengen van wereldendat menselijke beweging een belangrijke rol speelt in de creatie van vr, ar, films, animatie, games en installaties lijkt vanzelfsprekend, maar het belang ervan wordt niet altijd onderkent. serieuze aandacht voor de ordening van beweging, en hoe het lichaam zich beweegt in tijd en ruimte (de choreografie), en in de maatschappij, is van belang in de ontwikkeling van, en het denken over, multimediale projecten. een innovatief project kan alleen succesvol worden uitgevoerd met een cross-disciplinaire aanpak en met de inbreng van een breed samengesteld team waarin dans een volwaardige plaats verdient. en dansmakers dienen zich voor de kwaliteit en betekenis van hun projecten bewuster te worden van de betekenis van vormgeving, zoals set design, kostuumontwerp en geluidsontwerp. er zijn legio voorbeelden van architecten, vormgevers, social designers, animatoren en game developers die samenwerken met dansers en choreografen. de verschillende werelden zijn echter nog redelijk gescheiden en dansmakers die met een innovatief plan samenwerking zoeken met vormgevers en technisch ontwikkelaars, ondernemen vaak een lange zoektocht. vaak wordt opnieuw het wiel uitgevonden, waardoor kennis niet wordt opgebouwd, wat onnodig tijd- en geldverlies betekent.foto: maïa taïebpro.30.leporello_beeld_maia_taieb.webphet vertalen van een artistiek concept naar een betekenisvol interdisciplinair innovatief kunstwerk is echter geen vanzelfsprekendheid. het ontbreekt makers veelal aan fundamentele kennis over elkaars vakgebied, specialismen en werkprocessen. ook is er weinig verbinding en uitwisseling tussen de disciplines en instellingen, waardoor makers elkaar niet weten te vinden en niet op de hoogte zijn van nieuwe technische tools en mogelijkheden. daarbij sluit de dans nog niet intrinsiek aan bij het digitale werkveld. de missie van moving media lab is het samenbrengen van de werelden van dans en de creatieve ontwerpindustrie om elkaar te versterken, van elkaar te leren en bij te dragen aan een gezonde en vernieuwende ontwerpinfrastructuur. daarnaast wordt er geïnvesteerd in het internationale netwerk met een digitaal platform dat geografische, culturele, sociale en disciplinaire grenzen overstijgt en makers van verschillende achtergronden met elkaar verbindt. pro.30.innovatielabs_moving_media_lab_540x540.webpduurzame leergemeenschap het ontwikkeltraject van moving media lab legt de nadruk op collectieve processen in plaats van het individu en op interdisciplinariteit door gelijkwaardigheid tussen vakgebieden te bevorderen en de ‘tussenruimte’ te koesteren. het streven is om een duurzame leergemeenschap te realiseren in samenwerking met organisaties en het publiek, zowel in nederland als internationaal. voor het traject zijn veertien makers geselecteerd, allemaal werkzaam in nederland. gedurende een periode van twee jaar reizen ze door het land en worden ze een week lang gehost door een van de betrokken partners. een deel van het traject is gericht op het opdoen van nieuwe vaardigheden en kennis, door middel van workshops, masterclasses en expertlezingen. daarnaast werken de deelnemers aan gezamenlijke, interdisciplinaire onderzoeksprojecten. de geselecteerde makers zijn bregje benecke, steven elbers, abel enklaar, léa cadieux, rens hoofs, ildikó horváth, rawan khater, olympia kotopoulos, ennya larmit, cerian mason, soyun park, albert rask, maria sartzetaki en josse vessies.cinedanscinedans, dansbrabant, design academy eindhoven, eye filmmuseum, nederlandse dansdagen, korzo, vrdays / immersive tech week.
Editie #2
Niet voor de Bühne onderzoekt kunstenaarschap in de 21e eeuw. Wat is de rol van kunstenaars bij fundamentele crises zoals klimaatontwrichting?
niet voor de bühne [b]niet voor de bühne onderzoekt de rol die kunstenaars kunnen spelen in de klimaatcrisis. de initiatiefnemers van het project trokken het land in en vroegen activisten, wetenschappers, ceo’s, politici en beleidsmakers naar hun inzichten en ervaringen. een voorlopige conclusie? kunstenaars spelen een cruciale rol. want de klimaatcrisis is vooral een cultuurcrisis. het probleem en de oplossing liggen in onze cultuur, in het bijzonder in de verhalen die we elkaar vertellen. verhalen maken de crisis invoelbaar. de echte invloed van makers ligt dus op het podium en niet in de coulissen. want als verhalenverteller of kunstenaar beschrijf je niet alleen de wereld, je schrijft hem ook vóór. [/b] bureau vergezicht, impact makers en schrijver/wetenschapper chris julien gingen samenwerkingen aan met tal van maatschappelijke, politiek en industriële partners. wat is de rol van kunstenaars in de klimaatcrisis? welke verhalen dragen bij aan verandering en hoe brengen we deze verhalen op de juiste manier bij het juiste publiek? in de eerste fase van het project richtten ze zich op het bepalen van een strategie en het verrichten van veldwerk. vervolgens startte het onderzoeksproject dat leidde tot bijzondere gesprekken, ontmoetingen, workshops, voorstellingen op maat, soms mét en soms zonder impact. [b]niet voor de bühne[/b] onderzoekt kunstenaarschap in de 21e eeuw. wat is de rol van kunstenaars bij fundamentele crises zoals klimaatontwrichting? anoek nuyens. beeld: jip van den toorn pro.32.leporello_beeld_jip_van_den_toorn.webpeen nieuwe vorm van diplomatieanoek nuyens, artistiek leider van theatergezelschap bureau vergezicht, merkt een brede interesse onder politici, klimaatwetenschappers, activisten, ceo’s, cfo’s en andere pioniers uit de klimaatbeweging om kunstenaars te betrekken. of het nu de chemische industrie is, greenpeace of een ministerie. kunstenaars vertegenwoordigen een fris, misschien zelfs intrigerend perspectief van buitenaf. mits zij kennis van zaken hebben. ze ontving allerlei uiteenlopende verzoeken: van optredens tot het openen van een burgertop. van het voeren van een ongemakkelijk gesprek bij de amsterdam economic board tot het schrijven van speeches voor wetenschap en politiek. anoek doet al tien jaar diepgravend onderzoek naar de oorzaken en gevolgen van de klimaatcrisis en is een meer dan volwaardige gesprekspartner. vanuit het perspectief van de kunst, zou je deze gesprekken kunnen zien als een-op-een performances of happenings. op het gebied van impact blijken dit soort gesprekken soms meer in beweging te kunnen zetten dan een voorstelling voor een grote zaal. anoek: ‘als ik een afspraak heb, bestudeer ik mijn gesprekspartner uitgebreid van tevoren, ik bedenk een strategie die afhangt van wie ik tegenover me heb. sommige mensen spreek ik moed in, anderen probeer ik juist kritisch aan de tand te voelen. de meerwaarde zit erin dat ik iedereen spreek: burgers, corporates en politici. door ze over elkaar te vertellen, zien ze ineens ook de eigen bubbel waar ze inzitten. dat klinkt een beetje als het werk van een diplomaat en zo voel ik me soms ook. een diplomaat die al die bubbels uiteindelijk bij elkaar probeert te brengen tot er een schuimparty ontstaat. want een cultuuromslag gaat alleen werken als alle bubbels meedoen.’ olifantenpaadjeskunstenaars zijn de perfecte partij voor het creëren van olifantenpaadjes. doordat ze als onafhankelijke buitenstaander op veel plekken welkom zijn, kunnen ze verschillende werelden, eilanden en bubbels aan elkaar verbinden. die positie creëert autonomie en vrijheid, maar het brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. denk na over welk verhaal op welke plek een verschil kan maken. wat kun je samen laten ontstaan? wat gaat het publiek na afloop verder vertellen? denk bijvoorbeeld na over het verschil tussen issue en action-based storytelling. bij issue-based storytelling ga je ervan uit dat kennis, bewustwording, leidt tot verandering. onderzoek na onderzoek wijst uit dat dat niet het geval is. bij action-based storytelling laat je zien wat iemand doet in een crisissituatie. wat op de loer ligt, is dat je wordt ingezet als hofnar en veel leuke optredens of werken maakt, maar uiteindelijk niet bijdraagt aan fundamentele verandering. dit voorkom je door kennis van zaken te hebben en voorwaarden te stellen aan ieder optreden. creëer olifantenpaadjes van eiland naar eiland, bubbel naar bubbel, waarover anderen je kunnen volgen. daar waar verschillende bronnen van kennis, ervaring en inspiratie worden verbonden, ontstaat de radicale verbeelding die we nodig hebben om antwoorden te formuleren op klimaatontwrichting. wat gaat het publiek na afloop verder vertellen?cureren van publiekspelen op locatie en je werk buiten de muren van de kunst- en cultuursector tonen, wordt op deze manier een volwaardige en strategische pijler in de artistieke praktijk van een theatermaker en niet een leuke activiteit voor erbij waarmee je wat extra geld verdient. deze herpositionering als oliemannetje biedt ook nieuwe kansen om het artistieke bedrijf, zoals een theatergezelschap, financieel gezond te houden. het is ook een manier om nieuw publiek aan je te binden en om duidelijk te kiezen voor wie je wilt spelen en op welke voorwaarden. wij noemen dit het cureren van je publiek. binnen de kunst- en cultuursector is er echter nog geen draagvlak voor deze manier van werken. probeer fondsen mee te nemen in je bevindingen en deel je inzichten en ervaringen zoveel mogelijk met de sector. tot slotkunstenaars zijn geen activisten maar betrekkelijk onafhankelijk en autonoom. en juist die autonomie moeten we koesteren en inzetten. niet om ons terug te trekken, maar juist om verbinding te maken tussen de vele voorlopers op dit gebied die van elkaar moeten horen op een manier die mensen raakt en in beweging brengt. [i]to change everything, it takes everyone.[/i] dus ook wij.pro.32.stfoinnovatielabs2innovatielabs_niet_voor_de_buhne_540x540.webpbureau vergezichtbureau vergezicht, impact makers, chris julien
Editie #2
Open Culture Tech onderzoekt en ontwikkelt een immersive toolkit die muzikanten in Nederland laagdrempelig toegang geeft tot betaalbare AR-, AI- en avatartoepassingen.
open culture tech [b]de britse band gorillaz treedt op in augmented reality (ar), avatars van abba treden op als hologrammen en de canadese zangeres, songwriter en producer grimes kloont haar stem met artificial intelligence (ai). toch blijven deze technologieën voor de meeste muzikanten onbereikbaar. open culture tech onderzoekt en ontwikkelt een immersive toolkit die muzikanten in nederland laagdrempelig toegang geeft tot betaalbare ar-, ai- en avatar-toepassingen. daarnaast worden opkomende artiesten geholpen met het produceren van inspirerende showcases en het delen van kennis en ervaringen met artiesten in nederland.[/b] het programma van open culture tech bestaat uit 3 onderdelen: het ontwikkelen van een eigen open-source ai, ar en avatar toolkit, het produceren van inspirerende showcases met opkomende artiesten en het delen van kennis en ervaringen met artiesten in nederland. [b]open culture tech[/b] onderzoekt en ontwikkelt een immersive toolkit die muzikanten in nederland laagdrempelig toegang geeft tot betaalbare ar-, ai- en avatartoepassingen. foto: tycho van veenschoten, shotbytychovvpro.26.open_culture_tech_credits_.webpopen-source toolkitopen culture tech bouwt een open-source toolkit met laagdrempelige creatieve ai, ar en avatar apps als alternatief voor de bestaande big tech oplossingen – die de privacy, artistieke autonomie en het intellectuele eigendom van artiesten in nederland onvoldoende beschermen. denk bijvoorbeeld aan populaire generatieve ai-apps die muziekdata gebruiken zonder toestemming van rechthebbende of mobiele ar filters die gezichten analyseren en niet vertellen hoe ze de data verwerken. de toolkit van open culture tech is gebouwd en getest in samenwerking tien uiteenlopende nederlandse artiesten en hun publiek. van punk tot hiphop en van techno tot jazz. samen hebben zij makend onderzoek gedaan naar de creatieve en technische functionaliteiten van creatieve ai, ar en avatars applicaties voor live artiesten. gedurende anderhalf jaar zijn verschillende prototypes getest tijdens showcases. aan de hand van de feedback van artiesten en hun publiek zijn verbeteringen gemaakt en is de uiteindelijke toolkit openbaar gepubliceerd op de website van open culture tech. daarnaast zijn alle werkbestanden en broncode open-source gepubliceerd op github en worden er geen gebruikersdata opgeslagen.de toolkit is gebouwd en getest in samenwerking tien uiteenlopende nederlandse artiesten en hun publiek. showcases de kennis en ervaringen die zijn opgedaan tijdens het ontwikkelen van de toolkit en het produceren van de showcases wordt sinds het begin van open culture tech actief gedeeld met artiesten in nederland. tijdens verschillende gastcolleges en workshops, binnen bijvoorbeeld muziekopleidingen, kunstacademies en talentontwikkelingsprogramma’s zoals het conservatorium van haarlem, de rietveld academie en de popronde, zijn beginnende artiesten geïntroduceerd met nieuwe technologie. op die manier krijgen ze de kans om zelf aan de slag te gaan met ai, ar en avatar technologie. daarnaast presenteren de initiatiefnemers van open culture tech het project aan de bredere muziekindustrie op conferenties in binnen- en buitenland, zoals ade, esns, sónar in barcelona en most wanted: music in berlijn. het maakproces van open culture tech is sinds de start van het project chronologisch gearchiveerd op de website van open culture tech en wordt regelmatig gedeeld via een nieuwsbrief en op verschillende sociale mediakanalen. pro.26.innovatielabs_open_culture_tech_540x540.webpstichting thunderboom recordsthunderboom records, superposition, reblika en het nederlands instituut voor beeld en geluid
Editie #2
Center Stage Robotics verkent de theatrale en performatieve mogelijkheden van industriële robots. Het uiteindelijke doel is om een nieuw speelveld te creëren voor robotica op het podium.
center stage robotics [b]center stage robotics verkent de theatrale en performatieve mogelijkheden van industriële robots. het uiteindelijke doel is om een nieuw speelveld te creëren voor robotica op het podium. op initiatief van het project komen experts uit het brede werkveld samen tijdens onderzoeksdagen en een reeks expertmeetings. een ander onderdeel van het project is een residency-programma voor makers. zij krijgen een robotlab tot hun beschikking voor een periode van tien weken. met behulp van in het lab aanwezige expertise en robots onderzoeken ze de traditionele rol van technologie op het toneel. meer dan het resultaat, telt het proces dat de makers doorlopen. dit wordt gedocumenteerd om een database te creëren voor de toekomst.[/b] sinds juli 2023 werkt ulrike quade company samen met kunstenaar bram ellens, programmeur rick van dugteren (creative robotics) en prof. dr. maaike bleeker van de universiteit utrecht. het doel van dit gezamenlijke project is om industriële robots te verkennen binnen theatrale en performatieve settings. het onderzoek is gericht op de wisselwerking tussen podiumkunsten en robotica, waarbij kennis en inspiratie in beide richtingen worden gedeeld. het project omvat verschillende onderdelen, waaronder twee onderzoeksresidenties van elk minimaal vier maanden, die culmineren in gezamenlijke eindpresentaties. daarnaast worden onder de naam future stages thematische expertmeetings georganiseerd, waar professionals uit wetenschap, podiumkunsten en de creatieve sector elkaar ontmoeten en kennis uitwisselen. de onderzoeksresultaten worden gedeeld via publicaties. bovendien wordt er gewerkt aan een online platform en databank waarin innovatieve maakmethoden, samenwerkingen en bevindingen duurzaam en inzichtelijk worden opgeslagen. [b]center stage robotics[/b] verkent de theatrale en performatieve mogelijkheden van industriële robots. het uiteindelijke doel is om een nieuw speelveld te creëren voor robotica op het podium. foto: ulrike quade companypro.19.csr_sprint_01_alex_revisited_credit_ulrike_quade_company.webpopen onderzoek naar performatieve roboticagedurende het project blijft de samenwerking tussen de partners voortduren in een doorlopend open onderzoek naar performatieve robotica. deze benadering combineert onderzoek, creatie, reflectie en kennisdeling en betrekt een breed publiek van professionals en geïnteresseerden. uiteindelijk worden de bevindingen van het project gepresenteerd in de vorm van voorstellingen. met dit project beoogt ulrike quade company niet alleen de podiumkunsten te vernieuwen, maar ook de technologische sector te inspireren met nieuwe werkmethoden en inzichten. de nadruk ligt op samenwerking en het ontwikkelen van innovatieve toepassingen van robotica in theater, wat een aanzienlijke bijdrage levert aan de toekomst van de creatieve sector. future stages. foto: adem gümrükçülerpro.19.csr_future_stages_frascati_credit_adem_gumrukculer.webppro.19.innovatielabs_center_stage_robotics_540x540.webpulrike quade companyulrike quade company, creative robotics, universiteit utrecht
Editie #2
Met behulp van voorspellende AI-technieken ontwikkelen de initiatiefnemers van Publieksmonitor Predictive A.I een hulpmiddel voor makers, programmeurs en marketeers om afgewogen keuzes te maken in programmering en marketing.
publieksmonitor & predictive ai [b]wat kunnen artificial intelligence (ai) en het delen van data-inzichten betekenen voor de cultuursector? de initiatiefnemers van publieksmonitor & predictive ai zien mogelijkheden voor makers, programmeurs en marketeers om afgewogen keuzes te maken in programmering en marketing. ze ontwikkelen een collectieve database en digitale tool om data te verzamelen en te ontsluiten, binnen de kaders van de privacywetgeving. daarnaast werken ze aan een zelflerend algoritme om de omvang en samenstelling van het potentiële publiek voor een voorstelling te voorspellen. het doel is om uiteindelijk één geïntegreerd voorspelmodel te realiseren dat direct beschikbaar is voor alle professionals in de podiumkunstensector.[/b] met behulp van voorspellende ai-technieken ontwikkelen de initiatiefnemers van [b]publieksmonitor predictive a.i[/b] een hulpmiddel voor makers, programmeurs en marketeers om afgewogen keuzes te maken in programmering en marketing. pro.21.stfoinnovatielabs2bannerspublieksmonitorpredictiveai_540x540.webphet maken van strategische en inhoudelijke keuzes is en blijft altijd het (mensen)werk van professionals.een digital tool en een geavanceerd voorspelmodelhet project bestaat uit twee onderdelen. de publieksmonitor is een initiatief van digitaal informatieplatform podiumkunsten (dip). het is een digitale tool voor het centraal verzamelen, analyseren, ontsluiten én interpreteren van publieks- en verkoopdata in de podiumkunstensector. hiermee wordt data-gedreven marketing en besluitvorming mogelijk voor programmeurs, marketeers en makers. voor het eerst krijgen makers inzicht in het bereik en de samenstelling van hun publiek: informatie die voorheen versnipperd bij verschillende podia bleef. het tweede onderdeel is een geavanceerd voorspelmodel ontwikkeld door predictive a.i. voor de podiumkunsten. dit audience demand model gebruikt kunstmatige intelligentie om de kaartverkoop te voorspellen voor specifieke artiesten in bepaalde zalen. door data uit de publieksmonitor te combineren met aanvullende bronnen, helpt het model professionals om de zaalbezetting te verhogen en de diversiteit in aanbod en publiek te vergroten. belangrijk is dat het model bedoeld is om menselijke beslissers te ondersteunen met uitgebreide gebenchmarkte gegevens en voorspellingen over bereik, samenstelling en communicatiekanalen. het maken van strategische en inhoudelijke keuzes is en blijft altijd het (mensen)werk van professionals. een vruchtbare samenwerkingde samenwerking tussen dip en predictive a.i. biedt de projectpartners meerdere voordelen. denk aan inhoudelijke synergie, schaalvoordelen en een zorgvuldige borging van rechten op datagebruik. met als resultaat: één geïntegreerd voorspelmodel dat direct beschikbaar is voor alle professionals in de podiumkunstensector. samenvattend stelt publieksmonitor & predictive ai professionals uit alle geledingen van de podiumkunstensector in staat om wendbaarder te worden door nieuwe mogelijkheden te onderzoeken, en weerbaarder door een breder publieksbereik te realiseren voor een gevarieerder aanbod aan projecten. stichting digitaal informatieplatform podiumkunstenstichting digitaal informatieplatform podiumkunsten, predictive a.i. (edsart udo de haes)
Editie #2
Mixed Reality for Culture onderzoekt hoe de evenementenindustrie met mixed reality en gamification een nieuw, digitaal georiënteerd publiek kan aanspreken.
mixed reality for culture [b]kun je een volwaardig online alternatief creëren voor een conferentie met duizenden bezoekers? en welke nieuwe mogelijkheden van digitale creatie levert dit op? mixed reality for culture meent dat de evenementenindustrie met mixed reality-technieken en gamification een gouden kans in handen heeft om een nieuw, digitaal georiënteerd publiek aan te spreken. een concrete uitkomst van het project is ade synthweavers: een educatief spel waarmee je in een virtuele omgeving leert hoe een modulaire synthesizer werkt.[/b] [b]mixed reality for culture[/b] onderzoekt hoe de evenementenindustrie met mixed reality en gamification een nieuw, digitaal georiënteerd publiek kan aanspreken. beeld: mixed reality for culturepro.29.mixed_reality_for_culture.webpade synthweaverseen concrete uitkomst van het project is ade synthweavers: een educatief spel waarmee je in een virtuele omgeving leert hoe een modulaire synthesizer werkt. wie de game uitspeelt, krijgt toegang tot een digitale synthesizer en een aantal vooraf geprogrammeerde klanken en baslijnen (synth patches) om verder te oefenen. selectie deelnemersvoor de eerste pilot werd na een open call een diverse groep aspirerend muzikanten en producers geselecteerd om samen te komen in de digitale wereld van ade’s synthweavers, gecreëerd door spaceshift, om hun eerste stappen in de wereld van synthesizers te zetten. hiervoor werd een low-poly virtuele wereld gecreëerd, geïnspireerd op de modulaire synthesizer en studio van techno artiest colin benders, waarbij gespeeld wordt met dimensies en schaal. de deelnemers werden uitgedaagd om een stuk muziek te maken en in te sturen voor de tweede pilot die zou bestaan uit het beschikbaar stellen van de game en een expositie tijdens het amsterdam dance event. de game spelen tijdens adetijdens de tweede pilot was de game niet alleen toegankelijk voor de geselecteerde deelnemers, maar ook voor de bezoekers van de ade conferentie. pitto, de belangrijkste schakel van de game als het komt op synthesizerkennis en -content, heeft het project bovendien gekoppeld aan het eigen ade programma. op die manier werd er aandacht gevestigd op het project en gaf het bovendien de artiesten die aanwezig waren bij pitto’s programma op ade, zoals colin benders, de kans om de game in te stappen en de interactie aan te gaan met het publiek. geïnspireerd door colin benders beklommen ook nieuwe makers het virtuele podium in de game. zij presenteerden hun creatieve visie door middel van hun creaties die in-game te horen waren.pro.29.innovatielabs_mixed_reality_for_culture_540x540.webpstichting amsterdam dance eventstichting amsterdam dance event, spaceshift, amerpodia
Editie #2
In het project Livemuziek & Welzijn onderzoeken musici, medici en sociologen hoe livemuziek ons hart, ons hoofd én onze relaties met elkaar beïnvloeden en welke nieuwe toepassingsmogelijkheden dit kan opleveren.
livemuziek & welzijn [b]muziek beïnvloedt ons welzijn op allerlei manieren en kan angst, pijn en stress verminderen. livemuziek biedt daarnaast een kans om mensen met elkaar te verbinden. livemuziek & welzijn onderzoekt de impact van livemuziek op bezoekers van pop- en klassieke concerten door ze vragenlijsten te laten invullen en hun hartslag te meten. deze gegevens helpen musici, medici en sociologen om beter inzicht te krijgen in hoe livemuziek ons hart, ons hoofd en onze sociale relaties beïnvloedt. het project ziet kansen voor nieuwe toepassingsmogelijkheden van livemuziek, bijvoorbeeld voor innovatieve behandelmethodes in de zorg of voor het verbreden van het werkterrein van muziekpodia en musici.[/b] in het onderzoek, opgezet door het rotterdams philharmonisch orkest in samenwerking met de erasmus universiteit rotterdam en het erasmus medisch centrum, onderzoeken musici, medici en sociologen aan de hand van twee casestudies interdisciplinair of en hoe muziek van invloed is op het sociale, mentale en fysieke welzijn van mensen. het beoogde resultaat is bruikbare kennis voor concrete, directe impact in verschillende sectoren, zoals verbreding van het werkterrein van orkesten - en de muzieksector in het algemeen - maar ook innovaties in zorg en onderwijs. de initiatiefnemers zien kansen voor professionals in de cultuursector om aan de hand van de onderzoeksresultaten nieuwe verdienmodellen te ontwikkelen en het publieksbereik verbreden. ze zien ook kansen voor de zorg, die volgens hen gebaat zou zijn bij betere behandeling met muziek-interventie voor patiënten. een aanvullende, educatieve waarde van het project zit volgens hen in de interdisciplinair kennisuitwisseling tussen de leiders en professionals van morgen op het gebied van muziek, cultuur en geneeskunde. in het project [b]livemuziek & welzijn [/b] onderzoeken musici, medici en sociologen hoe livemuziek ons hart, ons hoofd én onze relaties met elkaar beïnvloeden en welke nieuwe toepassingsmogelijkheden dit kan opleveren. pro.31.stfoinnovatielabs2livemuziek__welzijn_540x540.webprotterdams philharmonisch orkestrotterdams philharmonisch orkest, erasmus medisch centrum rotterdam (muziek als medicijn onderzoeksgroep), erasmus universiteit rotterdam (rotterdam popular music studies onderzoeksgroep)
Editie #2
De initiatiefnemers van Groen & inclusief voorwaarts gebruiken festivals als testcases om innovaties op het gebied van duurzaamheid en inclusie te testen en een breed publiek te betrekken.
groen & inclusief voorwaarts [b]nederland staat voor enorme uitdagingen op het gebied van duurzaamheid en inclusie. de initiatiefnemers van het project groen & inclusief voorwaarts omarmen deze uitdagingen vanuit de overtuiging dat het beter moet én kan. zij geloven dat innovatie een belangrijke sleutel is tot verandering en dat de culturele sector kan dienen als proeftuin en voortrekker van deze transitie. ze gebruiken festivals als testcases om innovaties uit te proberen en een breed (inclusief) publiek te betrekken. zo vinden ze uit wat werkt en wat niet, om ervan te leren en ideeën verder te ontwikkelen. [/b] de initiatiefnemers van [b]groen & inclusief voorwaarts[/b] gebruiken festivals als testcases om innovaties op het gebied van duurzaamheid en inclusie te testen en een breed publiek te betrekken. beeld: calluna denkerspro.24.groeninclusief_voorwaardscredits_.webpfestivals als proeftuin voor duurzame initiatievenvoor festivalorganisaties is er veel werk aan de winkel om hun evenementen op gebieden als logistiek, energie, watergebruik en afvalmanagement duurzamer in te richten. ook is er een grote noodzaak om meer en diverse doelgroepen aan te spreken, zowel wat bezoekers als medewerkers en bestuurders betreft, en de sector zo toegankelijker te maken. want hoeveel hoopvols er rond deze thema’s al gebeurt: om de weerbaarheid van de sector daadwerkelijk te bestendigen, zijn grote(re) veranderingen noodzakelijk. duurzaamheid is hierin vaak de basis en een thema waar veel partijen in de sector zich al mee bezig houden. in aanvulling daarop vormt een steviger inzet op sociale innovatie een logische en nodige stap om een nieuwe norm binnen de sector te creëren innovatie als motor voor transitiesde initiatiefnemers van het project ‘groen & inclusief voorwaarts’, stichting innofest, oerol, dgtl en the revolution foundation omarmen deze uitdagingen vanuit de overtuiging dat het beter moet én kan. zij geloven daarbij dat innovatie één van de sleutels vormt om de benodigde transities te realiseren en vinden elkaar in de visie dat de culturele sector als proeftuin én voortrekker kan dienen om mensen te laten zien hoe het dan anders kan. ze zetten de verbindende kracht van festivals en kunst in om een breed (inclusief) publiek en hun directe omgeving bij de benodigde transities te betrekken. tien veelbelovende innovatiesdoor het bundelen van ervaring, expertise, bereik en faciliteiten heeft groen & inclusief voorwaarts tien veelbelovende innovaties op het gebied van duurzaamheid en inclusie de kans gegeven om hun project, product of dienst op één of op beide festivals (dgtl en oerol) te testen. de innovaties hebben een intensief voorbereidingstraject gevolgd waardoor zij de juiste aannames testen op het festival. festivals zijn testlocaties die zo dicht mogelijk bij de realiteit komen en daarmee zeer geschikt zijn om aannames te valideren. door hier data op te halen, kunnen deze pioniers uiteindelijk meer impact maken op alle festivals en evenementen. om dit te ondersteunen eindigt het traject altijd met een afterparty, een sessie waarbij de opgehaalde data wordt besproken en geëvalueerd. kennis delende kennis die de innovaties gedurende de looptijd van het project hebben opgedaan, wordt breed verspreid. zo zijn diverse foto’s en video’s van de pioniers gemaakt ter inspiratie en activatie. daarnaast is input vanuit de sector actief uitgevraagd en meegenomen. onder meer tijdens workshops op: eurosonic noorderslag, dgtl talks, verening nederlandse poppodia en festival en amsterdam dance event. ter afsluiting van het project is een inspiratiedocument opgesteld dat festivals kunnen gebruiken om ideeën op te doen en als praktisch handvat om op hun eigen manier aan duurzaamheid en inclusie te werken. door het implementeren van acties uit dit document, laten organisaties zien dat ze deze thema’s belangrijk vinden en zich aan het realiseren van verbeteringen committeren. zodat de sector weerbaarder wordt en groen en inclusief voorwaarts kan!het consortium achter groen & inclusief voorwaarts, bestaande uit stichting innofest en festivals oerol en dgtl/the revolution foundation, ziet dat de culturele sector voor grote uitdagingen rond duurzaamheid en inclusie staat. om de weerbaarheid van de sector te bestendigen zijn grote veranderingen nodig en de initiatiefnemers zien innovatie als een van de sleutels om deze transities te realiseren. met dit project willen ze veelbelovende innovaties een grotere kans van slagen geven op zo'n manier dat de hele sector ervan kan profiteren. de initiatiefnemers werven en selecteren maximaal tien innovaties die op het gebied van duurzaamheid en/of sociale inclusie een positieve impact op de sector kunnen hebben. de prototypes worden op de festivals dgtl en oerol getest onder begeleiding van een innovatie-expert. zo vergaren zij de feedback die nodig is om de stap naar een vermarktbaar product of dienst te zetten. door stakeholders uit de sector actief bij de pilots te betrekken en de opgedane kennis breed te delen willen de initiatiefnemers van het plan de sector duurzamer, inclusiever en daarmee weerbaarder te maken. pro.24.innovatielabs_groen__inclusie_voorwaarts_540x540.webpstichting innofest innofest, stichting terschellings oerol festival, dgtl, the revolution foundation
Editie #2
Door een samenwerking op te zetten tussen menselijk en niet-menselijk leven, verkennen de initiatiefnemers van Maas Lab nieuwe strategieën voor communiceren, organiseren en co-creëren.
maas lab [b]maas lab is ervan overtuigd dat het voortbestaan van de menselijke soort een structurele verandering vereist in de manier waarop we samenleven. met het project verkennen de initiatiefnemers hoe we ons kunnen verhouden tot de (natuurlijke) wereld om ons heen, op een meer respectvolle en collaboratieve manier. door middel van workshops en artistieke interventies waarbij de interactie met de rivier de maas centraal staat, dagen ze kunstenaars, vissers, kampeerders, wetenschappers, boeren en andere belanghebbenden uit om hun ingesleten visie op de natuur te herzien. zo willen ze een aanzet geven tot nieuwe strategieën voor communiceren, organiseren en co-creëren.[/b] met het project brengen kunstencollectief taat en kunstenaarsplatform soap experimenten, ervaringen en kennis bij elkaar over samenwerken met niet-menselijk leven dat is te vinden in en rondom de rivier de maas. zo is er sinds 1 oktober 2023 dagelijks iemand aanwezig bij de rivier, de maaswacht, en hebben twaalf kunstenaars de volledige limburgse maas te voet verkend, op uitnodiging van kunstenaarsplatform soap. door een samenwerking op te zetten tussen menselijk en niet-menselijk leven, verkennen de initiatiefnemers van [b]maas lab[/b] nieuwe strategieën voor communiceren, organiseren en co-creëren. foto: david martenspro.27.maas_lab_david_martens.webpnieuw ecosysteem van zorgde maaswacht en de ‘waterloop’ vormen de basis voor een breder onderzoek naar de wisselwerking tussen mens en natuur. een ander belangrijk onderdeel van maas lab is een reeks artistieke residenties, waarbij verschillende kunstenaars en ontwerpers zich een maand lang hebben ondergedompeld in het leven aan de maas. het werk dat zij hebben ontwikkeld, varieert van performatieve interventies tot diepgaande observaties van de rivier en haar omgeving. belangrijk uitgangspunt van deze artistieke projecten is dat de rivier niet alleen een object van studie is, maar als actieve participant wordt beschouwd. met deze aanpak willen de kunstenaars een nieuw ecosysteem van zorg onderzoeken, waarbij er onderlinge verbondenheid is tussen het menselijk welzijn en de gezondheid van de planeet. voorbeelden van deze experimentele verkenning zijn daar, een verzameling objecten die door de rivier is 'geschonken', variërend van plastic afval tot een takje dat door bevers van zijn schors is ontdaan, en print book van ontwerper pichaya puapoomcharoen. print book is een boek dat volledig is gemaakt van natuurlijke materialen afkomstig uit de rivier de maas of verzameld langs de oevers ervan. de pagina’s vormen op zichzelf een bron van informatie, als aanvulling op de tekst en getekende beelden van de ontwerper. het boek bevat ook elementen van anderen die een bijdrage hebben geleverd aan het onderzoeksproject en weerspiegelt hiermee de gezamenlijke verkenning van de relatie met de rivier. een ander project is dataflow van kunstenaars david martens en martin simpson. het is een drijvend apparaat dat een waterrad en een kleine server combineert. het waterrad wekt de energie op om de server van stroom te voorzien, waardoor deze een kleine website kan hosten. de website deelt gegevens over de rivier, verstrekt informatie over het project en biedt de mogelijkheid om met de rivier te ‘bellen’.de rivier is niet alleen een object van studie, maar een actieve participant. experimenthoewel maas lab concrete resultaten heeft opgeleverd, ligt de nadruk op het proces zelf. de initiatiefnemers hebben bewust afstand genomen van traditioneel efficiëntie- en nuttigheidsdenken, ten gunste van een meer beschouwende en relationele aanpak. deze experimentele benadering biedt ruimte aan kwetsbare processen en zorgvuldige verkenningen, maar staat soms op gespannen voet met gangbare onderzoeksmethoden. het experiment van maas lab duurt voort, maar heeft tot nu toe een bron van prikkelende voorbeelden opgeleverd voor wie wil ontdekken hoe je kunt samenwerken met niet-menselijk leven. de resultaten van maas labhet maas lab-onderzoek is als een performatief gebaar dat het onbekende zorgvuldig raakt en omarmt. dat gebeurt op verschillende manieren: - [b] de maaswacht [/b] de maaswacht nodigt mensen uit om simpelweg tijd door te brengen met de maas in een directe, wederzijdse zorgrelatie. sinds 1 oktober 2023 is er iedere dag iemand bij en met de maas. - [b]de residenties [/b] voor de residenties hebben kunstenaars/ ontwerpers amandine david, paulien oltheten, nick steur, martin simpson, moha en natural contract lab ieder een maand aan en met de maas samengewerkt. in een serie meerstemmige bijeenkomsten werd het samenzijn met uiteenlopende entiteiten en daarmee meerstemmigheid geoefend. voor soap loopt limburg hebben de 12 kunstenaars van soap de hele lengte van de maas (in limburg) afgelopen. [b] een ecosysteem van zorg [/b] door het gehele maas lab-proces loopt het praktiseren van een ecosysteem van zorg. ‘zorg’ wordt beschouwd als een basisvereiste voor het onderzoek en tevens de 'valuta' van de ‘multispecies’ gemeenschap. dit is een wederzijdse zorg voor en van alle betrokken entiteiten. - [b]de daar[/b] de daar is een verzameling niet-menselijke entiteiten die de maas aan het maas lab heeft geschonken: een plastic fles, een identiteitskaart, een takje dat door bevers van zijn schors is ontdaan,... - [b]de dataflow[/b] de dataflow, een project van martin simpson en david martens, is een door de rivier aangedreven website, die zowel real-time verslag doet van de fysieke condities van de rivier als beknopte informatie over het maas lab deelt. het print book is een heel persoonlijk verslag van de thaise ontwerpster pichaya puapoomcharoen, en maakt uitsluitend gebruik van natuurlijke materialen voor de bladzijden, inkt, etc. [b]een open proces[/b] de verschillende, fysieke en inhoudelijke ‘resultaten’ die het maas lab heeft ‘opgeleverd’, komen voort uit een open proces. het bevragen en ‘anders doen’ van menselijke neigingen en impulsen, waarbij met name nut, effectiviteit en doelgerichtheid regelmatig de kop op staken, heeft het onderzoek in toenemende mate haar karakter gegeven. het oefenen van ‘aankomen’ en ‘zijn met’ werd leidend in deze ‘meerstemmige’ samenwerking. het creëren van ruimte en tijd voor deze relationele benadering, bleek de grootste opgave en uitdaging. het maas lab heeft gepoogd optimaal gebruik te maken van de ‘laboratorium’-functie. binnen de veiligheid van dit laboratorium konden fragiele en voorzichtige processen worden onderzocht, geoefend en bijgestuurd. dit betekent ook het bewustzijn dat het onderzoek nog in de eerste fase is. pro.27.innovatielabs_maas_lab_540x540.webpkunstcollectief taatsoap, stichting taat, rivier de maas
Editie #2
De projectpartners van Gezocht: talentvolle gemeenten willen het draagvlak bij gemeenten vergroten om samen met creatieve en culturele makers te werken aan actuele opgaven.
gezocht: talentvolle gemeenten [b]veel kunstenaars zijn gemotiveerd om bij te dragen aan maatschappelijke verandering. tegelijkertijd staan gemeenten voor steeds meer grote maatschappelijke opgaven. in verschillende gemeenten zijn er daarom stappen gezet in het betrekken van de creatieve industrie bij deze opgaven. het zijn interessante ontwikkelingen, maar er zijn belemmeringen. het project gezocht: talentvolle gemeenten onderzoekt welke belemmeringen een gelijkwaardige samenwerking tussen kunstenaars en gemeenten in de weg staan. vanuit de opgedane inzichten ontwikkelt het initiatief een training voor kunstenaars, een inspiratiegids voor ambtenaren, raadsleden en wethouders, en een lobbyinstrument om te komen tot betere (financiële) instrumenten voor samenwerking. [/b] de projectpartners van [b]gezocht: talentvolle gemeenten[/b] willen het draagvlak bij gemeenten vergroten om samen met creatieve en culturele makers te werken aan actuele opgaven. pro.23.innovatielabs_gezocht_540x540.webpbeeld: gezocht: talentvolle gemeenten pro.23.schermafbeelding_20241002_om_112607.webpeen nieuwe relatie formuleren het streven van de projectpartners is om de relatie en samenwerking langs drie lijnen te herformuleren en te innoveren: gemeenten inspireren, belemmeringen wegnemen bij gemeenten en gereedschap voor kunstenaars ontwikkelen. hiertoe zetten ze een regeling open voor ‘talentvolle gemeenten’. gemeenten kunnen een subsidieaanvraag doen om kunstenaars in te zetten om aan de slag te gaan met een maatschappelijke opgave. er wordt geen geld uitgekeerd, maar uren aan verbeeldingskracht. aanvragende gemeenten moeten omschrijven welke maatschappelijke opgave zij willen aanmelden voor de regeling, waarom zij verbeeldingskracht kunnen gebruiken en hoe de inzet van een kunstenaars hen gaat helpen in hun volgende stap. concreet gaan er drie kunstenaarscollectieven aan de slag voor drie gemeenten. na afronding worden de projecten gepresenteerd om zo meer gemeenten te inspireren en om ervaringen te delen.stichting setupstichting setup, platform31, hku lectoraat waarde(n) vol ondernemen in en door de kunsten, stichting doen, gemeente krimpen aan den ijssel, gemeente ’s-hertogenbosch, gemeente utrecht en het cultuur innovatiefonds provincie utrecht.
Editie #2
The Linen Project onderzoekt hoe de linnenketen model kan staan voor een nieuw economisch systeem waarin niet financiële groei, maar sociale en ecologische waarden centraal staan.
the linen project [b]the linen project onderzoekt hoe een productieketen voor linnen in de 21e eeuw vorm kan krijgen, zowel handmatig als industrieel. vanuit het inzicht dat alles met elkaar samenhangt, onderzoekt dit project hoe de linnenketen model kan staan voor een nieuw economisch systeem. een systeem waarin het niet langer draait om financiële groei, maar om waarden als gezamenlijkheid, zorg, nabijheid, duurzaamheid, wederkerigheid en waardering voor alle betrokken partners. in plaats van een focus op transactie, ligt de nadruk op relatie. door samenwerkingen tussen lokale boeren, ambachtslieden en ontwerpers aan te moedigen, ontstaat een geïntegreerd productieproces waar zowel lokale gemeenschappen als het milieu van profiteren.[/b] tot begin 1900 werd in nederland textiel veelal lokaal verbouwd en geproduceerd. het langlopende the linen project onderzoekt hoe dit proces in de 21ste eeuw vorm kan krijgen. sinds 2018 wordt in arnhem en omgeving vlas verbouwd om er linnen van te maken. bij het maken van linnen is veel kennis en kunde nodig; bij het zaaien, het oogsten én het verwerken. met subsidie uit het programma innovatielabs onderzoekt het project hoe deze linnenketen model kan staan voor een nieuw economisch systeem waarin het niet langer draait om financiële groei. dit wordt onderzocht voor zowel de handmatige als machinale processen. [b]the linen project [/b] onderzoekt hoe de linnenketen model kan staan voor een nieuw economisch systeem waarin niet financiële groei, maar sociale en ecologische waarden centraal staan. pro.33.innovatielabs_the_linen_project_540x540.webppro.33.the_linen_project.webphet stewardshipmodel (handmatige verwerking)the linen project werkt naar het principe van 'leren door te doen' en introduceert vernieuwende vormen van eigenaarschap in de textielindustrie, zoals shared stewardship. elk jaar doet een groep stewards, variërend van vijftien tot dertig deelnemers, met verschillende achtergronden mee. de linnen stewards delen met elkaar de kosten voor de huur van het land, het zaaigoed en de teeltbegeleiding en de verwerking. ze nemen collectief beslissingen en ze zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor het verbouwen en verwerken van het vlas.collectieve waardeketen (mechanische verwerking)daarnaast verkent the linen project in samenwerking met een aantal bedrijven de waardeketen van linnen. kunnen bedrijven gezamenlijk verantwoordelijkheid dragen voor het productieproces (met elkaar alle stappen in het productieproces doorlopen) en risico’s met elkaar delen? in het onderzoek komen alle producenten in de keten aan bod: de zaadproducent, de boer, de vlasverwerker, de spinner, de wever, de ontwerpe en de retailer. op die manier worden de vele processen en rollen inzichtelijk gemaakt en meer begrip gecreëerd voor elkaars expertise en uitdagingen. uiteindelijk speelt de consument een belangrijke rol. er is een groeiende vraag naar steeds goedkopere producten, die vaak van slechte kwaliteit zijn en tot stand komen onder slechte arbeidsomstandigheden, met een aanzienlijke impact op onze leefomgeving. the linen project streeft ernaar meer inzicht en waardering voor textiel te bevorderen, evenals een grotere bewustwording van het bredere systeem waarin deze producten worden gemaakt.crafts council nederlandartez ma practice held in common, crafts council nederland
Editie #2
Fiera del Suono verkent de museale en autonome mogelijkheden van augmented audio om het publieksbereik te vergroten en de beleving van museumbezoekers te verrijken.
fiera del suono [b]hoe kan geluid bijdragen aan het publieksbereik en de publieksbeleving van tentoonstellingen en erfgoedlocaties? fiera del suono is een onderzoek naar nieuwe manieren om verhalen over erfgoed tot leven te wekken door middel van geluid. belangrijk onderdeel van het project is een ruimtelijke geluidsbeleving tussen kunst en kermis. met behulp van augmented audio wordt een wereld opgeroepen, vol verhalen over de kermis als knooppunt voor diverse kunsten. [/b] [b]fiera del suono[/b] verkent de museale en autonome mogelijkheden van augmented audio om het publieksbereik te vergroten en de beleving van museumbezoekers te verrijken. pro.22.fiera_del_suono.webpprocesin een iteratief proces van ontwerpen, bouwen, testen, aanpassen en opnieuw testen, ontwikkelen ze verschillende technische opstellingen en diverse zogeheten verhaal- en beleeflijnen. zowel de makers van dropstuff als de medewerkers van de participerende musea, de studenten en hun docenten denken mee over het technische en inhoudelijke ontwerp, het narratief, de communicatie en presentatie. gezamenlijke inzichten worden actief gedeeld en besproken met de erfgoedsector en de creatieve industrie. thematisch ligt de focus op de overeenkomsten tussen kermis en kunst en het project wil daarmee meer ruimte creëren voor een breed cultureel verbond tussen volkscultuur, erfgoed, kunsten en technologie. pro.22.innovatielabs_fiera_del_suono_540x540.webpaudio als krachtig mediumfiera del suono is een project van het mediakunst-collectief dropstuff media in samenwerking met het nederlands instituut voor beeld en geluid, stadsmuseum tilburg en studentengroepen van de hogeschool van amsterdam, hogeschool utrecht en fontys hogeschool voor de kunsten tilburg. de missie van fiera del suono is om collecties cultureel erfgoed en artistieke verhalen dichtbij een breder publiek te brengen. de afgelopen jaren is audio uitgegroeid tot een krachtig medium, waarbij technologische vooruitgang rijkere en meeslepende ervaringen mogelijk maakt. het project maakt gebruik van audiomateriaal van het nederlands instituut voor beeld en geluid en particuliere audio-collecties, met voice-overs van gewaardeerde artiesten.dropstuff mediadropstuff media, nederlands instituut voor beeld en geluid, stadsmuseum tilburg,hogeschool van amsterdam, hogeschool van utrecht, fontys school of fine and performing arts
Editie #2
De initiatiefnemers van Touched by a hologram? verkennen de artistieke mogelijkheden van het virtuele. Het doel? De podiumkunstensector klaarstomen voor een metaverse toekomst
touched by a hologram? [b]met het project touched by a hologram onderzoekt componist-regisseur michel van der aa in een cross-disciplinaire samenwerking met kunstenaars, ontwikkelaars en technologen of er een nieuw artistiek en technisch vocabulaire gecreëerd kan worden voor interactie met het publiek in een virtuele ruimte. [/b] [b]een metaverse toekomst[/b] daarvoor is het van belang om de ontwikkeling van volumetric video en digital twins naar een hoger niveau te tillen en nieuwe vormen van interactie toe te voegen aan de publiekservaring. in de zoektocht naar deze mogelijkheden, vormen het perspectief en de artistieke visie van de maker het uitgangspunt. het doel van het project is om de podiumkunstensector klaar te stomen voor een metaverse toekomst waarin een oneindig universum van aan elkaar geschakelde virtuele ruimtes bestaat. de initiatiefnemers van [b]touched by a hologram?[/b] verkennen de artistieke mogelijkheden van het virtuele. het doel? de podiumkunstensector klaarstomen voor een metaverse toekomst doublea foundationcredit still: touched by a hologram? doubleapro.3.persbeeld_tbah2.webppro.3.03_touched_by_640x640.webpdoublea foundationscatter, arcturus, vr-days/immersive techweek, reallusion, cappella amsterdam credits: artistic director: michel van der aa creative producer: cassandra de klerck director of photography: joost rietdijk dramaturg: madelon kooijman lead developer: ruud op den kelder developers: wijnand van tol, glenn wustlich, souhayl ouchene, richard de paauw, lead volumetric video: dajo brinkman 3d artists: ryan cherewaty, jasper hesseling unreal developer: jair lemmens audio engineer: tomas valečka motion capture studio: het nieuwe kader, niels bosch financial director: rosita wouda performers: david eeles, cappella amsterdam, lette vos, ludmilla schwartzwalder, laura lopes, tobias peralta, viola blache
Editie #1
Met de Podiumpas willen de initiatiefnemers drempels verlagen voor cultuurliefhebbers om vaker en avontuurlijker naar het theater te gaan, met als beoogd resultaat vollere zalen
podiumpas [b]podiumpas is een initiatief uit de podiumkunstensector zelf, om het publiek meer flexibiliteit en avontuur te bieden. de stichting bestaat uit een compacte organisatie en heeft een actief, betrokken bestuur dat bestaat uit vertegenwoordigers van de verschillende organisaties in de podiumkunstensector: podia, vrije (niet-gesubsidieerde) en gesubsidieerde producenten.[/b] [b]oneindig op avontuur[/b] mensen met een podiumpas zijn mensen die zich willen laten inspireren en verwonderen. ze gaan veel vaker op avontuur, nemen mensen op sleeptouw, bezoeken aanbod waar ze anders niet snel naar toe zouden gaan, en bezoeken theaters en concertzalen waar ze eerder niet kwamen. pashouders vullen met hun extra bezoeken stoelen die eerder vaak onbezet bleven. hierdoor ontstaat er een win-win-win situatie. pashouders kunnen oneindig op avontuur, en de podia en de producenten genereren meer inkomsten. [b]van regionale pilot tot landelijk initiatief[/b] met dit doel voor ogen werd het idee voor podiumpas in 2013 geboren. met museumkaart en cineville als inspiratie, startte een aantal podia in 2017 een pilot met podiumpas in de randstad. dat smaakte naar meer. een jaar later werd de pilot uitgebreid naar overijssel, zuid-limburg en noord-brabant. na de coronapandemie werd podiumpas geherintroduceerd aan heel nederland, met momenteel ruim 50 aangesloten podia. [b]samenwerking met andere partijen[/b] omdat de stichting continu samenwerkingen zoekt met andere partijen is de uitvoeringsorganisatie compact. er wordt intensief samengewerkt met cineville en gebruikgemaakt van de door hen ontwikkelde infrastructuur. zo hoefde de stichting voor deze innovatie niet zelf het wiel uit te vinden en zijn zij efficiënt met een maximale overhead van 10%. stichting podiumpas heeft geen winstoogmerk. negentig procent van de inkomsten uit abonnementsgelden vloeit rechtstreeks naar de kunsten. met de [b]podiumpas[/b] willen de initiatiefnemers drempels verlagen voor cultuurliefhebbers om vaker en avontuurlijker naar het theater te gaan, met als beoogd resultaat vollere zalen podiumpas © fotografie vandejong creative agencypro.2.schermafbeelding_20231019_om_195133.webpmet podiumpas willen we mensen vaker en met meer avontuurlijke keuzes theaters en concertzalen in nederland laten bezoeken, en zo meer inkomsten genereren voor de betrokken podia. podiumpas © fotografie vandejong creative agencypro.2.schermafbeelding_20231019_om_195117.webpstichting podiumpas876032441pro.2.02_podiumpas_640x640.webpstichting podiumpas, een initiatief van de podiumkunstensector in nederlandfrascati, theater bellevue, het nationale theater, stadsschouwburg utrecht, de meervaart, podium mozaïek, vlaams cultuurhuis de brakke grond, theater de krakeling, zwolse theaters, wilmink theater, schouwburg hengelo, parktheater eindhoven, schouwburg concertzaal tilburg, de nieuwe vorst, theater rotterdam, theater walhalla, maas td, flint, dok6, de kattendans, paradox, markant theater maashorst, de schaffelaar, theater kikker, podium hoge woerd, cc amstel, schouwburg amstelveen, zaantheater, de link, theater aan de parade, muziekgebouw aan het ij, de tamboer, grand theatre, s.m.e.t., het was zondag in het zuiden, de parade, taqa theater de vest, corrosia, kunstlinie, vis a vis, bijlmerparktheater, delamar, theater orpheus, musis en stadstheater, theater het kruispunt, isala theater, mimik, theater de omval, de goudse schouwburg, schuur, great american circus, theater ins blau, rabo theater de meenthe, de maaspoort theater en events, cineville, vandejong.
Editie #1
Living Lab Open Cultuurdata is een 'living lab' om te leren hoe open source technologie kan bijdragen aan een groter bereik en betere vindbaarheid van het online aanbod van culturele producties
living lab open cultuurdata [b]voor culturele organisaties is het van belang dat ze digitaal hun publiek kunnen bereiken. op dit moment zijn zij voornamelijk aangewezen op big tech platformen zoals youtube of vimeo. aan het gebruik van deze platformen kleven bezwaren: ze werken vaak met -zowel voor de gebruiker als de organisator of producenten zelf- ondoorgrondelijke algoritmes, ze verzamelen op niet-transparante wijze data van deze gebruikers en ze zijn duur bij professioneel gebruik. daarnaast zijn deze platformen centraal georganiseerd, wat betekent dat uitwisseling tussen verschillende platformen onderling niet mogelijk is. in het project living lab open cultuurdata is er een alternatieve workflow onderzocht met een decentrale open standaard waarbij videocontent en kalenderdata gedeeld kunnen worden zonder gebruik te maken van de bestaande commerciële platformen. [/b] [b]een alternatieve workflow voor videocontent en kalenderdata[/b] via een wiki is er een handleiding beschreven waarmee culturele instellingen de kalenderstandaard kunnen integreren in hun websites of cms. er is ook een plug-in ontwikkeld waarmee kalenderdata automatisch kan worden toegevoegd aan videoregistraties op youtube-alternatief peertube en er is een koppeling gemaakt tussen peertube en de archiefsystemen van beeld&geluid. voor het gebruik van de standaarden en plug-ins is er een handleiding ontwikkeld die via een wiki pagina toegankelijk is en in gemeenschappelijk beheer verder uitgebouwd kan worden. [b]digitale handvatten[/b] het doel van het project is om culturele organisaties digitale handvatten te geven om op een alternatieve en decentrale manier om te gaan met videocontent en kalenderdata. door het gebruik van open-source technologie en open standaarden kunnen culturele instellingen zelf grip krijgen op hoe zij hun content delen én bepalen hoe zich te verbinden met het publiek en andere culturele instellingen. [b]proces[/b] vanuit het vooronderzoek binnen het project is een alternatieve workflow ontwikkeld met een aantal stappen die culturele instellingen kunnen doorlopen. ten eerste is er een keuze gemaakt voor een aantal standaarden voor het werken met videocontent en kalenderdata. ten tweede is er een plug-in ontwikkeld waardoor content geüpload op peertube makkelijk gekoppeld kan worden. ten derde is er een koppeling gebouwd waarmee peertube content eenvoudig kan instromen in de archiefsystemen van beeld en geluid zodat culturele instellingen content eenvoudig kunnen archiveren. tot slot is er een wiki pagina gemaakt waarop alle handleidingen en achterliggende informatie te vinden is. op deze manier kunnen culturele organisaties zelfstandig aan de slag met het ontwikkelen van een alternatief systeem voor publieksbereik. [b]ruimte voor alternatieve oplossingen[/b] een groot deel van de digitale infrastructuur is in handen van een aantal grote commerciële partijen. deze platformen zijn centraal georganiseerd en kunnen daarom geen recht doen aan de culturele diversiteit. de roep om alternatieven die decentraal zijn, georganiseerd op basis van publieke waarden en in contact met de lokale context, klinkt steeds luider. om deze alternatieven te ontwikkelen is geld en tijd nodig. veel culturele instellingen hebben niet de mogelijkheden om hierin te investeren. als we ruimte willen maken voor alternatieve oplossingen, zullen we hier de handen voor ineen moeten slaan en samen werken aan oplossingen. in dit project hebben we daar een aantal concrete stappen voor gezet. [b]samen op weg naar een digitale transformatie[/b] we staan nu op het punt waarop de volgende stappen gezet kunnen worden: culturele organisaties uitnodigen om aan de slag te gaan met de projectresultaten. want alleen als meerdere instellingen tegelijk handelen en tezamen een groot publiek aanspreken kan de sector gezamenlijk een digitale transformatie doormaken. we hebben samengewerkt met creatieve bedrijven zoals mobilizon en publicdata.events die kalenderdata aggregeren volgens decentrale principes. als culturele instellingen op hun websites via dezelfde open kalenderstandaard hun agenda’s presenteren, kunnen creatieve digitale bedrijven deze kalenderdata makkelijker samenbrengen en voor derden doorzoekbaar maken. als iedere organisatie dit doet kan er een decentraal systeem ontstaan waar alles vindbaar is, iedereen met elkaar verbonden is, maar waar geen centraal monopolie de dienst uitmaakt. producenten federeren met elkaar, om tezamen een federated universe te creëren, oftewel een fediverse. wat betreft peertube kunnen culturele organisaties een eigen instantie oprichten of videodata bij de instantie van beeld en geluid uploaden. [b]living lab open cultuurdata[/b] is een 'living lab' om te leren hoe open source technologie kan bijdragen aan een groter bereik en betere vindbaarheid van het online aanbod van culturele producties pro.5.hackatonposterfinal.webppro.5.05_living_lab_640x640.webpeen alternatieve workflow voor videocontent en kalenderdatavoor culturele organisaties is het van belang dat ze digitaal hun publiek kunnen bereiken. op dit moment zijn zij voornamelijk aangewezen op big tech platformen zoals youtube of vimeo. aan het gebruik van deze platformen kleven bezwaren: ze werken vaak met -zowel voor de gebruiker als de organisator of producenten zelf- ondoorgrondelijke algoritmes, ze verzamelen op niet-transparante wijze data van deze gebruikers en ze zijn duur bij professioneel gebruik. daarnaast zijn deze platformen centraal georganiseerd, wat betekent dat uitwisseling tussen verschillende platformen onderling niet mogelijk is. in het project living lab open cultuurdata is er een alternatieve workflow onderzocht met een decentrale open standaard waarbij videocontent en kalenderdata gedeeld kan worden zonder gebruik te maken van de bestaande commerciële platformen. via een wiki is er een handleiding beschreven waarmee culturele instellingen de kalenderstandaard kunnen integreren in hun websites of cms. er is ook een plug-in ontwikkeld waarmee kalenderdata automatisch kan worden toegevoegd aan videoregistraties op youtube-alternatief peertube en er is een koppeling gemaakt tussen peertube en de archiefsystemen van beeld&geluid. voor het gebruik van de standaarden en plug-ins is er een handleiding ontwikkeld die via een wiki pagina toegankelijk is en in gemeenschappelijk beheer verder uitgebouwd kan worden. publicspaces, het nederlands instituut voor beeld en geluid, npo en waag futurelabpublicspaces: paulien dresscher, bjorn wijers, toon toetenel en emma ydema waag future lab: thomas van dijk, taco van dijk, keye wester, sophie almanza. beeld & geluid: max tiel, philo van kemenade, rebecca haselhoff npo: koen parren inscience: daisy van de zande tetem: adedapo aladegbaiye pakhuis de zwijger: nicole spakman en servaz van berkum strp: jip bierkens en nadine roestenburg archixl: erwin oord en remco de boer dutch composers now: esther gottschalk en jos eilert
Editie #1
Hybrid Music Vibes biedt artiesten de kans om nieuwe technologieën te onderzoeken voor de creatie, presentatie en beleving van hun muziek. Het programma zet in op de ontwikkeling van kennis en vaardigheden, en geeft ruim baan aan experiment.
hybrid music vibes [b]hybrid music vibes is een programma van effenaar lab, een separate aan poppodium effenaar gelieerde stichting, dat een nieuwe generatie artiesten de kans biedt om de mogelijkheden van nieuwe technologieën te verkennen. in de nasleep van de covid-pandemie heeft de effenaar, met ondersteuning van innovatielabs en stichting cultuur eindhoven een eerste editie kunnen realiseren. in een reeks van vijf kennissessies leerde talent uit de regio over het gebruik van nieuwe technologieën én kreeg vervolgens een dag de beschikking over de nieuwste technologieën naar eigen inzicht te gebruiken. [/b] om de opgedane kennis en inzichten sectorbreed te kunnen delen, is tegelijkertijd met de eerste editie een onderzoek opgezet naar de ervaring van de deelnemende artiesten. daaruit kwam naar voren dat vrijwel alle deelnemende artiesten bij aanvang van het programma kansen zagen, specifiek ten aanzien van digitale toepassingen om beperkingen in tijd en ruimte op te heffen. toch hadden veel artiesten moeite dit daadwerkelijk toe te passen in hun werk, omdat dit een andere werk-denkwijze vereist. desalniettemin concludeerde het merendeel van de artiesten na afloop van het programma, dat zij verwachten in de toekomst vaker technologische toepassingen in te zetten, vooral bij het benaderen van het publiek. dit onderstreepte de noodzaak van een programma waarin artiesten kennis en vaardigheden zouden kunnen ontwikkelen om zo het gebruik van nieuwe technologieën eigen te maken. de uitkomsten van het onderzoek vormden, samen met de bevindingen van de organisatie en programmapartners, de basis voor de tweede editie van hybrid music vibes, die is mogelijk gemaakt door cultuurloket digitall. in de tweede editie is gekozen voor een andere opzet: de kennissessies worden opgevolgd door werksessies, waarbij de artiesten stapsgewijs worden uitgedaagd om de opgedane kennis toe te passen in hun werk. onder begeleiding van diverse professionals en met ondersteuning van studenten van diverse gerelateerde opleidingen, werken de artiesten toe naar een concept dat zij na afloop presenteren aan een vakjury en publiek. de jury selecteert samen met het publiek de artiesten die hun concept daadwerkelijk mogen ontwikkelen, met ondersteuning van poppodium effenaar en haar partners. [b]editie 2023[/b] in het voorjaar van 2023 is de tweede editie hybrid music vibes van start gegaan met twaalf artiesten; belle and the beats, camille blue, darker, de toegift, hiigo, julia sabate, jornt duyx, matheu hinzen, max frimout, pxprle jazz, pyro en rhiannin. een diverse lichting van nieuwe talenten, variërend van nederlandse indie tot spaanstalige pop, van elektronische live composities tot activistische up tempo r&b. na afloop van het programma hebben acht van de twaalf deelnemende artiesten een concept gepresenteerd aan een jury bestaande uit vakspecialisten met ieder hun eigen expertise; marnix van gisbergen (professor media concepts, buas), dennis kirsch (junior lecturer and researcher, fontys ict innovationlab), marco roelofs (programmeur poppodium effenaar), stefan school (programmeur poppodium de pul), en raynor de groot (coloray). de jury merkte op dat alle deelnemende artiesten in korte tijd grote stappen hebben gemaakt in hun ontwikkeling door te reflecteren op hun eigen praktijk, de thema’s in hun werk en hoe dit te delen met het publiek. dit heeft tot gevolg dat de deelnemende artiesten tot uiteenlopende technologische toepassingen zijn gekomen, allen passend bij de eigen identiteit. de voorstellen variëren van artwork dat het publiek toegang biedt tot een virtuele wereld, tot een app die luisteraars zelf hun audiobeleving laat beïnvloeden. na een uitgebreide beoordeling zijn vijf concepten geselecteerd door de vakjury. in aanvulling op de selectie van de jury, is een zesde concept geselecteerd door het publiek, dat gedurende een week de mogelijkheid had een stem uit te brengen op zijn of haar favoriet. de toepassingen van de geselecteerde artiesten - hiigo, julia sabaté, max frimout, pxrple jazz, rhiannin en de toegift - laten de potentie zien van nieuwe technologieën in de muzieksector: van een verrijking van de makersprakijk tot nieuwe presentatiemogelijkheden en een andere benadering van het publiek. om deze potentie ten volle benutten, is het van belang gebleken om de artiest niet alleen toegang te bieden tot de nieuwe technologie, evenals benodigde kennis en vaardigheden, zoals in de eerste editie van het programma. maar ook langere tijd de ruimte te bieden voor experiment om de technologie daadwerkelijk eigen te maken en nieuwe toepassingen te ontwikkelen, zoals in de tweede editie. dit draagt bij aan de ontwikkeling van de artiest en tegelijk ook aan de totstandkoming van een nieuw cultureel aanbod. de muziekindustrie gaat hiermee een nieuwe ontwikkeling tegemoet, die de sector weer voor nieuwe uitdagingen stelt, zoals: hoe kunnen we een podium bieden aan werk waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe technologieën? [b] hybrid music vibes [/b] biedt artiesten de kans om nieuwe technologieën te onderzoeken voor de creatie, presentatie en beleving van hun muziek. het programma zet in op de ontwikkeling van kennis en vaardigheden, en geeft ruim baan aan experiment. hiigoop de nieuwe plaat van de indiepopband hiigo staat ‘thuis’ centraal. graag nodigen zij hun fans uit in hun virtuele thuis, waar de fans een kijkje achter de schermen wordt geboden en zij de band beter kunnen leren kennen. dit huis is te betreden door middel van een scanbaar artwork op het vinyl, waarmee hiigo op eigen wijze een koppeling maakt tussen analoge en nieuwe technieken. bbaxwljh_vqjulia sabatézangeres julia sabaté wilt een extra visuele dimensie aan haar optredens toevoegen. dit zal bestaan uit een webomgeving waar fans vóór en tijdens het concert foto’s en afbeeldingen kunnen uploaden bij een specifieke track. deze afbeeldingen worden verwerkt door een ai-generator en live getoond tijdens de show. met dit interactieve component wil julia sabaté de beleving van haar muziek en daarmee de relatie met haar publiek versterken. t_-1-cfcn7qmax frimoutartiest max frimout is een pionier binnen eigen praktijk en de sector met het inrichten van hybride audioruimtes, waarin de fysieke en digitale wereld samenkomen. tijdens hybrid music vibes bouwt hij voort op de eerder ontwikkelde app odio, zodat iedereen uiteindelijk zelf aan de slag kan met een eigen hybride audioruimte. middels de app kan het publiek in de meest eenvoudige vorm invloed uitoefenen op de beleving van geluid en volledige eigen ruimtes creëren. bjtoo6xlp24pxrple jazzzangeres pxrple jazz creëert een interactieve en ruimtelijke webervaring, waarin haar fans meer te weten komen over haarzelf, haar kunst en haar muziek. in deze betoverende wereld, gevuld met prikkelende en informatieve omgevingen, en verrijkt met gamification-elementen, zorgt ze voor een boeiende beleving waarin zij als artiest centraal staat.gc0_uvzjqsk rhianninartiest rhiannin creëert een virtueel diorama waarin zij al haar creatieve uitingen, haar muziek en haar kunst, samenbrengt. met behulp van diverse interactieve elementen kan het publiek op speelse wijze rhiannin en haar wereld leren kennen. dit virtuele diorama zal toegankelijk zijn via haar eigen website.-f1yhfzzuvade toegiftde zeeuwse band de toegift zou graag meer contact hebben met haar fans, maar daar is na een optreden vaak geen tijd voor. om dit probleem op te lossen wil het viertal een digitale wereld creëren, waar fans een persoonlijk bericht kunnen achterlaten, waarop de toegift ieder moment van de dag kan reageren. de berichten, audio of tekst, zweven door een ruimte die visueel uitdrukking geeft aan de sfeer van hun liedteksten, omlijst door de muziek van de band. een qr-code geeft de fan tot de digitale wereld van de toegift.gjkw37kzn_u jos feijen, directeur effenaarartiesten brengen de technologieën verder, gedreven door hun creativiteit verkennen zij als vanzelf de grenzen ervan.fc_hd_svz3wpro.16.16_hybrid_music_vibes_640x640.webpeffenaar smart venueeffenaar, brabant music hub, buas, fontys - ict innovatielab, dutch rose media, 4dr studio’s, arfected, bureau moeilijke dingen, unbeatable software, academie voor beeldcreatie
Editie #1
Innovation:Lab biedt theatermakers een platform om te experimenteren met mixed reality-theatertechnieken en nieuwe vertelmethoden. Zo kunnen makers innovatieve ervaringen creëren die de traditionele grenzen van het theater doorbreken.
innovation:lab [b]innovation:lab is een onderzoeksproject van theater utrecht in samenwerking met dox en de hogeschool voor de kunsten utrecht (hku) waarin de artistieke impact van technologie op theater wordt verkend. tegelijkertijd wordt technologie onderzocht als middel om diversiteit, inclusie en digitale transformatie in de culturele en creatieve sector te bevorderen. talentontwikkeling, het creëren van bewustwording en het vergroten van de maatschappelijke impact spelen daarbij een hoofdrol.[/b] een belangrijk onderdeel van innovation:lab is een techlab, dat deels beschikbaar is gesteld voor huur van faciliteiten en ondersteuning. dure investeringen in hard- en software voor digitale technologie kunnen op deze manier gedaan worden voor de hele sector, en voorkomen de (vaak onmogelijke) individuele aanschaf door makers. als meetingpoint voor het gebruik van mixed reality-theatertechnieken vormt het platform hiermee een basis voor verdere samenwerkingen binnen en buiten de sector. de komende jaren willen de initiatiefnemers het lab verder door laten groeien tot een zelfstandig functionerende, centrale onderzoeksomgeving om ontmoetingen tussen makers, experts, kunstenaars en publiek te bevorderen. de eerste stappen op weg hiernaartoe zijn al gezet doordat van meet af aan alle opgedane kennis zo open en toegankelijk mogelijk wordt gedeeld. waar wenselijk en mogelijk, betrekken de initiatiefnemers ook andere sectoren bij hun onderzoek en de community. dit doen ze door samenwerking, kennisdeling en co-creatie met vele partners uit die verschillende disciplines en sectoren, zoals producenten van gezelschappen, theaters/podia, kunstenaars, technologen, software developers, wetenschappers, professionals uit sectoren als zorg, welzijn, onderwijs, gaming industrie, publiek en geïnteresseerden. de initiatiefnemers van innovation:lab signaleren dat de komst en het gebruik van technologie ook ethische vraagstukken met zich meebrengt. ze gaan daarom regelmatig het gesprek aan met publiek, makers, experts en artiesten over de impact van technologie op mens en samenleving. [b]innovation:lab[/b] biedt theatermakers een platform om te experimenteren met mixed reality-theatertechnieken en nieuwe vertelmethoden. zo kunnen makers innovatieve ervaringen creëren die de traditionele grenzen van het theater doorbreken. abdelhadi baaddi, head of creative technology innovation:labdoor het plaatsen van technologie op gelijk niveau met storytelling openen we de digitale deur voor het publiek van de toekomst.adem gÜmrÜkÇÜlerpro.12.innovationlab_exp.webp876386407pro.12.12_innovation_lab_640x640.webptheater utrechtdox, hku
Editie #1
Door makers uit verschillende milieus met elkaar in aanraking te brengen, willen de projectpartners van No Limits! Art Castle de sector toegankelijker maken voor elke vorm van creativiteit en originaliteit
no limits! art castle [b]no limits! art castle gelooft in een kunstwereld zonder grenzen. no limits! art castle gelooft in een kunstwereld waar- in alle kunstenaars samenkomen: kunstenaars met downsyndroom, wereldberoemde kunstenaars, vrouwelijke kunstenaars, mannelijke kunstenaars, autistische kunstenaars, depressieve kunstenaars, vrolijke kunstenaars, chagrijnige kunstenaars, dakloze kunstenaars, kunstenaars uit alle uithoeken van de wereld. [/b] [b]het samenbrengen van twee kunstwerelden[/b] de kunstwereld hoort een plek te zijn waar de meest uiteenlopende makers naast elkaar kunnen bestaan en waar anders zijn omarmd wordt. we geloven dat elke goede kunstenaar op een bepaalde manier een hoofd moet hebben dat anders werkt, en dat dat bijdraagt aan het maken van goede kunst. we zien ‘anders’ zijn als een voorwaarde om een originele maker te zijn. no limits! art castle zet zich in om twee kunstwerelden samen te brengen die nu bijna geheel gescheiden opereren: de reguliere kunstwereld en de kunstwereld die omschreven wordt als “outsider art”, waar bijvoorbeeld veel neurodiverse kunstenaars of dakloze kunstenaars onder vallen. [b]nederland en ‘outsider art’[/b] in nederland zijn er meer dan 150 ateliers opgezet door zorginstellingen. daarnaast is er een heel parallel circuit naast de reguliere kunstwereld van biënnales, musea, galeries, curatoren, vakbladen die zich onder de noemer “art brut” of “outsider art” allemaal richten op deze groep kunstenaars. nederland heeft eigenlijk een vrij rijke infrastructuur voor makers die extra zorg nodig hebben, het enige probleem is dat de reguliere kunstwereld zo goed als geen oog heeft voor wat hier gemaakt wordt. [b]het doorbreken van de tweedeling[/b] kunstenaars uit de reguliere sector en kunstenaars die nu nog voornamelijk in het “outsider art” circuit werken, ontmoeten elkaar amper. niet iedere "outsider" kunstenaar is een fantastisch kunstenaar, maar de kunstenaars met een goed oeuvre moeten wel toegang hebben tot reguliere en vooraanstaande plekken om hun werk tentoon te stellen. waar internationaal gezien op plekken als de documenta en de biënnale van venetië deze tweedeling steeds meer doorbroken wordt, loopt nederland achter. de kans dat je hier als talentvol kunstenaar met bijvoorbeeld downsyndroom een plek krijgt in een vooraanstaand regulier museum is zeer minimaal. [b]hoe no limits! art castle de kunstwereld zonder grenzen willen bereiken[/b] we proberen dit te veranderen door kunstenaars aan elkaar te koppelen. we hebben al meer dan 70 kunstenaars uit de nu nog gescheiden kunstwerelden aan elkaar gekoppeld, waar we tientallen exposities mee hebben georganiseerd. deze samenwerkingen initiëren, begeleiden en financieren we. al deze samenwerkingen zijn trajecten van minimaal negen maanden. de gekoppelde kunstenaars bouwen bijna altijd een band op die blijft bestaan, een band waarin zorg voor elkaar dragen en werk maken hand in hand gaan. de samenwerking blijkt zowel voor de carrière van de kunstenaars uit beide werelden als voor hun welzijn goed te zijn. zo goed, dat alle kunstenaars aangeven dat de projecten ‘life changing’ zijn, en zin geven aan hun leven en aan hun kunst. [b]succesvolle samenwerkingen[/b] sommige kunstenaars die we gekoppeld hebben, blijven elkaar ook nadat het project is afgelopen, soms wel wekelijks, bezoeken. naast dat de door ons opgezette samenwerkingen de levens van de betrokken kunstenaars hebben veranderd, blijken ook de werken die ze maken succesvol. de samenwerking tussen duran lantink en de neurodiverse theatergroep lebelle haalde het tot de biënnale van venetië waar bijna een miljoen mensen het werk zagen. het werk van alex naber en sophie hardeman werd een half jaar in de nieuwe kerk tentoongesteld. de werken van de bij outsider art galerie werkzame rudy de gruyl en de aan de rietveld afgestudeerde benedikt fischer gingen de hele wereld over: van bangkok tot venetië tot art rotterdam. het mooie is dat al het werk dat gemaakt wordt door deze samenwerkingen niet meer gelabeld kan worden als “outsider art” of “regulier”, maar een nieuw parcours schept waar moeilijk een etiket op geplakt kan worden. door makers uit verschillende milieus met elkaar in aanraking te brengen, willen de projectpartners van [b]no limits! art castle[/b] de sector toegankelijker maken voor elke vorm van creativiteit en originaliteit 873244221 no limits! art castle stefanie van zal (lectoraat langdurgie zorg en ondersteuning), de balie, cordaan, nest, sexyland world
Editie #1
Onder de naam Everybody in the (art)house! is het nieuwe hybride publiek voor arthousefilms onderzocht. Dit heeft meer inzicht opgeleverd in de kansen die culturele instellingen hebben om hun publiek effectief te bereiken, zowel fysiek als online.
everybody in the (art)house! [b]nieuw publiek, jonger publiek, breder publiek: in de culturele en creatieve sector draait het vaak om de vraag hoe dit publiek te bereiken. maar wat is nou echt essentieel om van je publiek te weten, zodat je beter kunt programmeren, effectiever kunt marketen én meer waarde kunt leveren aan je publiek? stichting nederlandse filmpromotie heeft onder de titel everybody in the (art) house!, samen met de aangesloten filmtheaters, onderzoek gedaan naar het nieuwe hybride publiek. [/b] online films kijken is niet meer weg te denken en de verwachting is dat dit in de toekomst nog verder groeit. natuurlijk willen makers en filmliefhebbers het liefst een film op het grote doek zien. tegelijkertijd genieten we óók allemaal van films in onze eigen woonkamer. vaak valt er geen onderscheid te maken tussen een ‘bioscoopganger’ of een ‘thuiskijker’. veel mensen zijn hybride bezoekers, alleen worden ze door culturele instellingen en distributeurs benaderd als twee verschillende groepen. daarin moet volgens de initiatiefnemers van everybody in the (art) house! veel meer samengewerkt gaan worden en publiek moet meer centraal komen te staan. [b]hybride benadering[/b] hoe kun je als culturele instelling je publiek verbreden met digitaal of hybride aanbod? is het publiek dat films thuis kijkt, vergelijkbaar met het publiek dat in de bioscoop zit? op welk moment in de customer journey maakt iemand een keuze om een film online of in de zaal te zien? binnen het project is gezocht naar antwoorden door een publieksanalyse aan de hand van het culturele doelgroepenmodel in samenwerking met rotterdam festivals en uitgebreide (data) marketingtesten in samenwerking met theaters en distributeurs. de resultaten van dit onderzoek laten onder meer zien dat dezelfde groep zowel online arthousefilms kijkt als in de zaal. het zijn mensen met een sterke interesse in filmhuisfilms, en kunst en cultuur in het algemeen. omdat het profiel van de online arthouseconsument overeenkomt met die van de offline consument, kan het kijken van arthousefilms door deze doelgroepen vergroot worden door een hybride benadering: zowel online als offline aanbod gelijktijdig onder de aandacht brengen. [b]geleerde lessen[/b] culturele instellingen kunnen hun publiek verbreden met digitaal of hybride aanbod wanneer de communicatie aangepast wordt op de customer journey. publiek dat geïnteresseerd is in arthousefilms kijkt deze films graag, zowel in het filmtheater als online. hierin is het voor de consument interessant om de film en de ‘film-lifecycle’ centraal te stellen, in plaats van de plek (online of offline) waar deze bekeken moet worden de streamingdienst van de stichting nederlandse filmpromotie, picl, biedt samen met filmtheaters arthousefilms aan die in de zalen draaien, of net uit de roulatie zijn. zowel picl als filmtheaters beschikken over data van gebruikers die tot op heden onbekend zijn met ofwel het lokale filmtheater of andersom. uit de gedane testen blijkt dat online aanbod ook nieuw publiek voor het filmtheater genereert. zo'n 25% van het publiek dat picl richting de theaters weet te krijgen, bezocht dat theater nog niet eerder. ook blijkt dat online kijkers van arthousefilms op picl een voorkeur hebben om films in de zaal te zien. filmtheaterbezoek wordt door 80% van hen als prettiger ervaren dan het thuis kijken van een film. echter, de mensen die online kijken ervaart één of meerdere drempels bij filmtheaterbezoek, zoals aanvangstijden die niet uitkomen, een te korte vertoningsperiode van een film of het niet kunnen vinden van een oppas. voor deze mensen is online aanbod van hun filmtheater waardevol. deze drempels kunnen niet door een theater worden weggehaald. maar een theater kan door online aanbod wel een waardevol alternatief bieden ten opzichte van ander online aanbod (denk grote streamers en een platform als netflix, waar arthouseliefhebbers vaak niet kunnen vinden wat ze zoeken.) bovendien bleek dat picl-gebruikers de samenwerking met lokale theaters een belangrijk argument vinden om voor picl te kiezen, als zij online een film willen kijken. verder is ook de kracht van het grote doek niet te onderschatten: mensen willen het liefst een film in de bioscoop zien, maar om allerlei redenen lukt ze dat soms niet. vaak zien ze de film dan helemaal niet. door de film ook online aan te bieden, kan deze groep toch worden bereikt. en sterker nog: ze blijven meer verbonden aan het filmtheater en zijn eerder geneigd volgende keer weer een kaartje te kopen. onder de naam [b]everybody in the (art)house![/b] is het nieuwe hybride publiek voor arthousefilms onderzocht. dit heeft meer inzicht opgeleverd in de kansen die culturele instellingen hebben om hun publiek effectief te bereiken, zowel fysiek als online. stichting nederlandse filmpromotie (picl)voor culturele instellingen valt veel te winnen als zij samenwerken om inzicht te krijgen in hun publiek. trgcotokykq876028209pro.6.06_everybody_in_the_arthouse_640x640.webpstichting nederlandse filmpromotie (picl) en 38 aangesloten filmtheaters filmhuis alkmaar, parkvilla alphen aan de rijn, de lieve vrouw amersfoort, cinema amstelveen, de balie amsterdam, eye amsterdam, het ketelhuis amsterdam, oxville amsterdam, rialto amsterdam, gigant apeldoorn, focus arnhem, chassé cinema breda, filmhuis bussum, lumen delft, verkadefabriek den bosch, filmhuis den haag, mimik deventer, amphion cultuurbedrijf doetinchem, natlab eindhoven, cinema enkhuizen, concordia enschede, forum groningen, filmschuur haarlem, cacaofabriek helmond, filmtheater hilversum, cinema oostereiland hoorn, sliekerfilm leeuwarden, lumiere maastricht, cinema middelburg, lux nijmegen, lantarenvenster rotterdam, filmhuis de domijnen sittart-geleen, cinecitta tilburg, filmtheater 't hoogt utrecht, de fabriek zaandam, filmhuis zevenaar.
Editie #1
Door middel van 3D-scans van museale modecollecties willen de projectpartners van Unlocking Fashion Heritage historische, ambachtelijke kennis ontsluiten voor een breed publiek: van museummedewerkers tot ‘thuismakers’
unlocking fashion heritage [b]het project unlocking fashion heritage (ulfh) is een gezamenlijke zoektocht naar de toepasbaarheid (en schaalbaarheid) van nieuwe digitaliseringstechnieken voor het presenteren van mode-erfgoed. ulfh maakt de kansen en uitdagingen voor het digitaliseren van mode-erfgoed zichtbaar voor het bredere werkveld. sommige objecten in museale depots zijn zo fragiel dat ze waarschijnlijk nooit meer getoond kunnen worden. door het toepassen van nieuwe vormen van digitalisering kunnen deze objecten als het ware digitaal worden ‘gedocumenteerd’ en gepresenteerd tot in detail.[/b] [b]verdwijnend vakmanschap[/b] de afgelopen 10 jaar is gebleken dat een groeiende belangstelling voor vakmanschap leidt tot een toenemende belangstelling voor mode-en kostuumcollecties als bron voor verloren gegane of vergeten technieken. van bijzondere weeftechnieken tot de kunst van het plisseren, van aandacht voor decoratieve steken en borduursels tot allerlei soorten sluitingen en zakken, van beproefde naaimethoden tot innovatief gebruik maken van de werking van stoffen. museale verzamelingen bezitten een enorme reikwijdte en rijkdom aan ambachtelijke kennis. wereldwijd is niet alleen de ambachtelijke kennis aan het verdwijnen, maar ook het bijbehorende inzicht over de verschillende betekenissen die de diverse technieken werd toebedacht. denk aan het op een specifieke manier stijven en vouwen van bepaalde kledingonderdelen, of borduurtechnieken die zowel op regionaal als op internationaal niveau verschillend kunnen zijn of juist het resultaat van contact en uitwisseling. sommige van deze technieken worden nu nog toegepast, maar zullen zonder twijfel over enige tijd niet meer bestaan - tenminste niet in de context en betekenis zoals die oorspronkelijk bedoeld was. met de toepassing van nieuwe digitaliseringstechnieken wil ulfh een bijdrage leveren aan het zichtbaar maken van ambachtelijk en historisch mode-erfgoed. [b]samenbrengen van ervaring[/b] het startpunt van ulfh was de kleinschalige ervaring bij een aantal modemuze partners; van 360 fotografie, tot photogrammetry, scanning en modeling. dankzij innovatielabs ontwikkelde modemuze twee toepassingen die dicht bij de wensen van gebruikers van mode erfgoed liggen; het thuis op de bank tot in detail kunnen onderzoeken en bekijken van de bijzondere objecten uit museumdepots en het kunnen ‘aantrekken’ van museale topstukken in een digitale passpiegel. ulfh leverde veel nieuwe inzichten op, zowel op het gebied van product als op het gebied van proces. de partners kregen zicht op voor-en nadelen van verschillende driedimensionale technieken in relatie tot kwetsbare modecollecties en ontwikkelden een gezamenlijke (flexibele) workflow en voor digitalisering. wensen en behoeften van een breed scala aan (toekomstige) gebruikers werden opgehaald en de waarde van digitaal mode-erfgoed in hybride presentatievormen thuis en in het museum werd in de praktijk getoetst. binnen het project werden mogelijke ethische dilemma’s besproken op het gebied van milieu-impact en eigenaarschap en innovatieve ideeën ontwikkeld om in de toekomst verschillende kennispraktijken te verbinden met mode-erfgoed. [b]innoveren als netwerk[/b] met unlocking fashion heritage heeft modemuze als collectief een innovatieve stap kunnen zetten in het zichtbaar maken en presenteren van mode-erfgoed. het proces en het experiment binnen ulfh maken goed zichtbaar waar de kansen liggen maar ook welke uitdagingen er nog zijn voor mode-erfgoed in relatie tot de digitale wereld. 3d techniek ontwikkelt zich razendsnel, maar de mogelijkheden zijn soms nog beperkt of kostbaar als het gaat om het natuurgetrouw digitaliseren van materiaalsoorten en stofuitdrukkingen. de workflow en randvoorwaarden voor digitalisering met verschillende 3d technieken zijn beschikbaar voor andere organisaties. modemuze ontwikkelde als netwerk een gezamenlijke aanpak voor digitalisering waarbij kennis, expertise en kosten (ook in de toekomst) kunnen worden gedeeld. op deze manier beoogt modemuze een vliegwiel te creëren waarbij mode-erfgoed en innovatie ook in de toekomst kunnen samengaan. naast praktische inzichten bleek een belangrijke waarde van ulfh ook juist te liggen in het gezamenlijk verkennen van het onderwerp met elkaar, de technische partners en het bredere netwerk. zo werden tijdens het project op verschillende momenten toekomstige gebruikers betrokken; van textiel experts tot jonge mode liefhebbers, van professionele makers tot thuismakers, van mbo docenten tot dragers van vintage en historische mode. niet zozeer de antwoorden maar juist het gezamenlijk identificeren van de juiste vragen bleek van grote waarde. de nieuwe inzichten die dankzij innovatielabs zijn verkregen, zullen daarmee ook op de langere termijn bijdragen aan het creëren van nieuwe verbindingen rond mode-erfgoed, zowel met publiek als met de toekomst. [b]vervolg[/b] ulfh is een driejarig project waarbij de onderzoeksfase door innovatielabs werd ondersteund. de uitrolfase (2023-2025) wordt mogelijk gemaakt door het gieskes strijbis fonds. vanaf medio 2024 zullen (in delen) bijzondere voorwerpen in 360 graden aan de website modemuze.nl worden toegevoegd. daarnaast gaat de digitale paservaring rondreizen langs een aantal partner musea als onderdeel van geplande modetentoonstellingen. maar we kijken graag verder: hoe zouden digitale modecollecties ook buiten de museummuren gebruikt kunnen worden? door middel van 3d-scans van museale modecollecties willen de projectpartners van [b]unlocking fashion heritage[/b] historische, ambachtelijke kennis ontsluiten voor een breed publiek: van museummedewerkers tot ‘thuismakers’ onderzoeken en toepassen van 3d technieken voor het online ontsluiten en presenteren van ambachtelijke (historische) kennis voor een nieuwe generatie van makers.netwerk modemuzeccnl fotografiepro.1.ulfh__ccnl_fotografie.webpkunstmuseum mannequinagepro.1.ulfh__kunstmuseum_mannequinage.webp876382895pro.1.01_unlocking_fashion_heritage_640x640.webpnetwerk modemuzemet dank aan buro tijdlab, micrio, fotografen cees de jonge (the visual art box), frans pegt (rijksmuseum), monique vermeulen (amsterdam museum) en alle conservatoren en betrokken collega’s van onze modemuze partners: allard pierson, amsterdam museum, centraal museum, coda museum, design museum den bosch, fries museum, huis van gijn, kunstmuseum den haag, modemuseum antwerpen, modemuseum hasselt, museum arnhem, museum rotterdam, nationaal museum voor wereldculturen, nederlands openluchtmuseum arnhem, rijksmuseum, textielmuseum, zaans museum, zuiderzeemuseum.
Editie #1
De Kunst van Later presenteert drie oplossingen om pensioenopbouw voor culturele en creatieve zzp’ers toegankelijker te maken.
de kunst van later [b]het nederlandse pensioenstelsel is al drie jaar op rij verkozen tot het beste pensioenstelsel ter wereld. fantastisch toch? klopt. als je een werknemer in loondienst bent. want als zzp'er profiteer je hier helaas niet van. nederland heeft meer zzp’ers dan het europese gemiddelde en dat aantal groeit nog altijd sterk. in de culturele en creatieve sector werkt zelfs bijna driekwart als zelfstandige. zonder deel te nemen aan dat goede pensioenstelsel dus. de tweede kamer heeft in 2022 ingestemd met het wetsvoorstel toekomst pensioenen. in het nieuwe pensioenakkoord is de afspraak gemaakt dat er wordt onderzocht hoe zzp’ers makkelijk voor hun pensioen kunnen sparen. met de kunst van later hebben de initiatiefnemers muzus, motivaction, think+do en 3310 school for millennials, de handen ineengeslagen om met (overheids)partners, creatieve partijen en zzp’ers oplossingen te ontwikkelen om de stap naar pensioenopbouw te verkleinen.[/b] [b]onderzoek middels ontwerp en ontwerp middels onderzoek[/b] iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn. en dat terwijl later al lang is begonnen. het is moeilijk om je een voorstelling te maken van later en dus een stap te zetten naar pensioenopbouw. daarnaast zijn er diverse mogelijkheden voor zzp’ers om hun pensioen op te bouwen. een zzp’er moet dus keuzes maken en heeft veel vragen: wanneer moet ik beginnen, welke verschillende manieren zijn er, wat is genoeg? om pensioenopbouw toegankelijker te maken voor culturele en creatieve zzp’ers is er een iteratief ontwerpproces doorlopen. in dit ontwerpproces zijn onderzoek en ontwerp gebruikt om tot resultaat te komen. de nadruk lag in het begin van het project meer op ‘onderzoek middels ontwerp’: er is een verplaatsbare installatie ontworpen om een goed gesprek met diverse culturele en creatieve zzp’ers te hebben over pensioenopbouw. uit dit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat er niet één manier is om pensioen op te bouwen die aansluit bij alle zzp’ers uit de creatieve industrie. er zijn vier wereldbeelden te onderscheiden als het gaat om de opbouw van pensioen. aan de ene kant blijkt het gedrag ten opzichte van het toekomstige financiële welzijn een grote invloed te hebben en aan de andere kant de gevoelsmatige verantwoordelijkheid. deze zijn gevisualiseerd in een gekwantificeerd framework van ‘rijkdommen’. aan het einde van het project is de nadruk verschoven naar ‘ontwerp middels onderzoek’: er zijn drie ontwerpen gemaakt en getest in experimenten. [b]niet één probleemeigenaar[/b] het vraagstuk dat in de de kunst van later wordt getackeld, heeft niet één probleemeigenaar. daarom is er gedurende het hele project samengewerkt met diverse partners en culturele en creatieve zzp’ers. verder staan in de gevonden oplossingen weliswaar zzp'ers centraal - hun belangen worden gewaarborgd en de ontwerpen sluiten maximaal aan bij wat zij nodig hebben - maar de resultaten van dit project worden breder verspreid, zowel in de sector als daarbuiten. zo worden de opbrengsten van het project bijvoorbeeld ingezet voor de pilotregeling ‘nu voor later’ van platform acct. [b]drie ontwerpen als resultaat[/b] aan het einde van dit project zijn er drie ontwerpen gemaakt om pensioen toegankelijker te maken voor de culturele en creatieve zzp’er: ‘zoë de ziener zonder personeel’ is een ontwerp van toffey en is in samenwerking met platform acct geïmplementeerd en beschikbaar om de toekomst te voorspellen voor elke culturele en creatieve zzp’er, en zo de bewustwording van het belang voor pensioenopbouw te verspreiden. bezoek haar via www.zoedeziener.nl ‘de pensioenkijker’ is op dit moment in ontwikkeling en is een ontwerp van todaytomorrow. in samenwerking met platform acct wordt www.depensioenkijker.nl binnenkort beschikbaar voor elke culturele en creatieve zzp’er om richting te geven in het oerwoud van mogelijkheden. in ‘samen pensioenwijzer’ hebben we een collectief geïnitieerd van zzp’ers, opdrachtgevers en branche-/beroepsorganisaties om meer financiële ruimte te creëren voor de opbouw van pensioen. dit ontwerp zal niet geïmplementeerd worden, maar het experiment heeft wel inzichten opgeleverd die te vinden zijn op www.dekunstvanlater.nl de [b]kunst van later[/b] presenteert drie oplossingen om pensioenopbouw voor culturele en creatieve zzp’ers toegankelijker te maken. pro.7.07_de_kunst_van_later_640x640.webpmuzusmuzus, motivaction, think+do, 3310 school for millennials, todaytomorrow, toffey, sofie van greevenbroek, simon weeda, platform acct, ministerie van szw, nibud, bright pensioen, pgb pensioendiensten, pfzw
Editie #1
Toolkit for the Inbetween draait om een tiental experimenten rondom hybride cultuurbeleving. Hierbij is speciale aandacht voor de interactie tussen het fysiek en digitaal aanwezige publiek
toolkit for the inbetween [b]hoe kun je een evenement interessant maken voor zowel publiek ter plekke als publiek dat zich online bevindt? hoe bespeel je de hybride ruimte waarin die twee soorten publiek zich bevinden op een creatieve manier, waardoor ze zich allebei betrokken voelen en betekenisvolle ervaringen hebben, die niet noodzakelijkerwijs hetzelfde zijn? welke strategieën of methodes kun je hiervoor inzetten en wat valt er te leren van voorgangers - want ook al voor covid werd er door kunstenaars geëxperimenteerd met hybride presentatievormen. met de toolkit for the inbetween brengen the hmm, affect lab en mu hybrid art house uiteenlopende experimenten, ervaringen en kennis bij elkaar over 'de hybride ruimte tussen fysiek en digitaal programmeren' en wat je daarin allemaal zou kunnen doen. [/b] [b]een nieuwe speelruimte[/b] juist nu, met alle kennis en ervaringen die zijn opgedaan tijdens de corona-jaren en in de nasleep ervan, kan het nog relatief onbekende terrein tussen volledig onsite en volledig online creatief in gebruik genomen en verder ontwikkeld worden. het is als het ware een nieuwe speelruimte met eigen regels en mogelijkheden, en misschien zelf wel een eigen taal, waar nog veel in te ontdekken valt. door hierin het voortouw te nemen middels diepgaande research en praktische experimenten, en de daaruit voortvloeiende kennis te delen kan de toolkit for the inbetween spelers in de culturele sector maar ook daarbuiten inspireren en helpen hun eigen hybride events vorm te geven. [b]kansen na de lockdown[/b] bij het schrijven van het plan voor de toolkit for the inbetween in het najaar van 2021 haalde iedereen net opgelucht adem, komend uit de laatste lockdowns. het zag er eindelijk naar uit dat de meest ingrijpende maatregelen achter de rug waren en dat men weer voorzichtig bij elkaar kon komen om live van cultuur te genieten. toch hadden alle drie de organisaties achter de toolkit for the inbetween het gevoel dat er ondanks alle nadelen ook kansen lagen in de manier waarop ze bijna twee jaar noodgedwongen aangewezen waren op social distancing, elkaar grotendeels online ontmoeten en hun programmma's omzetten naar digitale vormen juist door deze ervaring te combineren met hun voorheen bekende werkwijzen. [b]de ruimte tussen onsite en online[/b] hoewel nogal verschillend van aard als organisaties - the hmm als platform voor internetculturen, affect lab als een research gedreven creatieve storytelling studio gericht op een inclusieve toekomst en mu als hybrid art house met interdisciplinaire exposities en vernieuwende educatie - hadden ze elkaar al tijdens de covid-jaren gevonden in samenwerking. dus toen die eenmaal voorbij waren en veel collega's al snel terug switchten naar hun pre-covid aanpak, bood de eerste innovatielabs call juist het open kader dat zij zochten om in alle vrijheid en ongeremd door de actualiteit verder te ontdekken wat de ruimte tussen onsite en online nog meer te bieden heeft. [b]het perspectief van programmamakers, kunstenaars en publiek[/b] daarbij kiezen ze er als toolkit for the inbetween-team welbewust voor om vanuit het perspectief van programmamakers, kunstenaars en publiek te vertrekken. ze wilden experimenteren en al doende leren, met een scherp oog voor duurzaamheid, gelijkwaardigheid, toegankelijkheid, privacy en betaalbaarheid - voor zowel organisaties als publiek. de meest voor de hand liggende platformen en big tech tools lieten ze voor wat ze waren, liever zochten ze innovaties die eerder low tech dan high tech zijn, hackten ze liever bestaande software en technologie dan dat ze zich abonneerden op commerciële dure oplossingen, of programmeerden ze eigen apps en tools. er werd open samengewerkt met tal van partners, met name in de cultuursector maar ook daarbuiten en zelfs internationaal. [b]dansen in een zelfgebouwde metaverse[/b] zo liet toolkit for the inbetween publiek op openingen én thuis dansen met hun eigen avatar in een zelfgebouwd metaverse. ook lieten ze de geur van het internet samenstellen, ervaringen delen door ze via een slimme app te laten vangen in een gebreide sjaal, bezoekers fysiek navigeren tussen verschillende audiokanalen van online sprekers, en publiek in vier steden tegelijk afwisselend live en online een gezamenlijk programma volgen waar ze uiteindelijk hun waardering voor konden laten blijken met een collectieve wave. [b]publiekservaringen als onderdeel van het ontwerpproces[/b] steeds werden deelnemers aan experimenten gevraagd naar hun ervaringen, gepolst over hun verwachtingen en aangesproken op hun behoeften. wilden ze hybride kunnen aanhaken en hoe dan? hadden ze een voorkeur voor live of online of waardeerden juist de keuze? waren ze zich bijvoorbeeld bewust van het verschil aan energie dat het kost om een programma alleen via audio of juist in 4k te volgen, om maar een paar van de vele variabele elementen uit te lichten. daarnaast ging het toolkit team te rade bij experts die zich onder meer met digitale duurzaamheid, online privacy, inclusie op internet en de sociale implicaties van hybride samenkomst bezighouden. dus niet alleen de eigen experimenten en de lessen die het toolkit-team daaruit haalde, maar ook de publiekservaringen en de inzichten van deskundigen zijn volwaardig onderdeel van de toolkit for the inbetween zoals deze vanaf eind oktober 2023 online te raadplegen is. met als doel dat niet iedereen het hele wiel opnieuw hoeft uit te vinden, maar zichzelf al een heel eind hybride op weg kan helpen. [b]het toolkit for the inbetween dashboard[/b] wie naar https://toolkitfortheinbetween.com gaat vindt daar allereerst een speels en kleurrijk dashboard met aan de ene kant een serie sliders en aan de andere kant een 'amazing big shuffler'. beide elementen bieden toegang tot de inhoud van de toolkit. met de sliders kun je heel specifiek aangeven waar je naar op zoek bent op zes verschillende thema's - van mate van hybriditeit, soort set up, participatiegraad, hoeveelheid tech tot privacy bewustzijn en duur. de amazing big shuffler biedt een meer random, avontuurlijke poort naar wat er zoal in de toolkit te vinden is. daarnaast kun je zoeken op verschillende inhoudelijke categorieën van artikelen, experimenten en interviews tot externe links en casestudies. het materiaal dat je onder deze noemers aantreft bestaat uit teksten en filmpjes, main-take-aways en foto's, quote's en kunstwerken van toen tot nu, die gezamenlijk het thema hybride programmeren vanuit alle mogelijke perspectieven bezien en bespreken. [b]aan de slag met hybride programmeren[/b] bij elkaar bieden ze diepgravende kennis en inspirerende ervaringen voor wie daadwerkelijk zelf aan de slag wil met hybride programmeren voor publiek. daarnaast is de toolkit een bron vol prikkelende voorbeelden en een rijk archief voor wie wil ontdekken dat de digitale stroomversnelling die corona in gang zette, inmiddels door tal van baanbrekende kunstenaars, ontwerpers en culturele organisaties wordt omgezet in spannende experimenten die zicht bieden op een eigenzinnige, publieksvriendelijke, duurzame, gelijkwaardige, toegankelijke en betaalbare toekomst voor hybride programma's in cultuur en creatieve industrie, maar ook andere domeinen, van onderwijs tot zorg. [b]toolkit for the inbetween[/b] draait om een tiental experimenten rondom hybride cultuurbeleving. hierbij is speciale aandacht voor de interactie tussen het fysiek en digitaal aanwezige publiek the hmmaffect labmu hybrid art housetoolkit for the inbetween liet het publiek op openingen én thuis dansen met hun eigen avatar in een zelfgebouwd metaverse. pro.15.15_toolkit_for_the_inbetween_640x640.webpthe hmmtoolkit for the inbetween is een samenwerking tussen the hmm, affect lab, mu, tetem, strp, fontys, felix meritis, het nieuwe instituut, impakt en framer framed
Editie #1
Buurtbewoners, leerlingen en makers komen samen in de ruimtes van Zuid. Boijmans Van Beuningen voor een programma dat tot stand komt in uitwisseling met lokale en (inter)nationale kunstenaars, in reactie op vraagstukken uit Rotterdam-Zuid.
zuid. boijmans van beuningen [b]in rotterdam-zuid heeft museum boijmans van beuningen initiatief genomen om in een voormalige technische school de hilllevliet een nieuwe locatie te ontwikkelen. het is geen klassieke museumdependance maar een gedeeld gebouw, vanuit waar ook andere culturele, sociale en educatieve organisaties werken. buurtbewoners, leerlingen en makers komen in de ruimtes van zuid. boijmans van beuningen samen voor een programma dat tot stand komt in uitwisseling met lokale en (inter)nationale kunstenaars en in reactie op de vraagstukken die op deze plek leven. [/b] samen met betrokken partners uit de culturele sector, het maatschappelijke veld en het onderwijs heeft museum boijmans van beuningen zich verdiept in de vraag hoe zuid. kan bijdragen aan productdifferentiatie binnen de museale sector. hierbij is uitgegaan van een nieuw model dat niet enkel gaat over ‘bezoeken’ maar over ‘deelnemen’. zuid. maakt dit onder meer concreet door kunstenaars en educatoren uit te nodigen om te werken in co-creatie met buurtbewoners, kinderen en partners uit de wijk. [b]kunstwerkplaats[/b] een langdurig traject van zuid. is de kunstwerkplaats waar iedereen van 4 tot 104 jaar oud op twee vaste middagen in de week aan de slag kan met kunsttechnieken en concepten uit de collectie van het museum. daarnaast is samen met zadkine startcollege de entreeopleiding assistent art & design ontwikkeld. hier maken niveau-1 mbo studenten kennis met werk voor museumprojecten en met verschillende (kunst-)workshops en activiteiten die te maken hebben met kunst en cultuur. [b]sociaal en/of educatief georiënteerd[/b] zuid. boijmans van beuningen biedt ruimte aan kunstenaars van uiteenlopende disciplines voor (artistiek) onderzoek en het maken van nieuw werk. bovendien krijgen kunstenaars nieuwe inzichten hoe ze hun creativiteit kunnen inzetten in meer sociaal en/of educatief georiënteerde projecten, waarmee ze hun rol hybridiseren en hun economische positie versterken. in de zomer van 2023 ging beeldend kunstenaar quentley barbara aan de slag en maakte hij een portret van zijn goede vriend johainel. barabara maakt ruimtevullende installaties van mensen die een belangrijke rol spelen in zijn leven om zo hun verhalen te delen en anderen te inspireren. als materiaal gebruikt hij karton en duct tape wat voor veel mensen een alledaags en toegankelijk materiaal is dat niet vanzelf met kunst wordt geassocieerd. hij laat vaak bewust imperfecties achter, omdat dit menselijke eigenschappen weerspiegelt. de hele zomer hebben kinderen uit rotterdam met quentley eigen portretten en kunstwerken gemaakt. in een andere ruimte zijn in dezelfde periode gemma medina estupiñán en alessandra saviotti van arte Útil aan de slag gegaan met de vraag hoe het voelt om iets te geven aan of krijgen van iemand die je misschien niet kent. dit kan een cadeau zijn, maar je kan natuurlijk ook tijd geven of iemand vragen om je te helpen die iets kan wat jij niet kan. medina en saviotti werken al samen sinds 2012 met en rond het digitale archief opgezet door kunstenares tania bruguera en zijn zeer geïnteresseerd in andere vormen van samen leren en werken. in de entree van de hillevliet deden zij deze zomer onderzoek naar de gifteconomie in rotterdam zuid. met behulp van een dialoogmuur konden bezoekers met stickers antwoorden geven op vragen als: ‘ontvang jij graag een cadeau van een vreemde?’; en; ‘denk jij dat kunst jou iets kan bieden?’ op de eerste verdieping was het office of arte Útil te vinden, waar het archief bestudeerd, geprint en gebruikt kon worden. [b]voorbij institutionele kaders[/b] zoals rotterdam-zuid zijn er vele plaatsen in nederland, europa en wereldwijd, met dezelfde uitdagingen en kansen. dit project wil ondersteunen dat musea meer gaan opereren in een samenhangend netwerk, zodat ze een bijdrage kunnen leveren aan verschillende maatschappelijke opgaven. om als museum te leren, in dialoog te programmeren en nieuwe verhalen te kunnen vertellen, zetten de initiatiefnemers zich in om de museummuren ‘rekbaar’ te maken. op zuid werkt het museum niet alleen toe naar productdifferentiatie maar ook naar nieuwe samenwerkingsvormen met andere instituten. hiermee overstijgt zuid. boijmans van beuningen institutionele kaders en omarmen het trans- en multidisciplinaire werkvormen. in het laatste anderhalf jaar is zuid. een nieuwe samenwerking aangegaan met een hogere onderwijsinstelling rasl (rotterdam arts and sciences lab) dat ook gevestigd is in de hillevliet. beide organisaties werken voor onderzoek en onderwijs regelmatig samen met sociale en artistieke partners, maar vanuit een ander werkveld en met andere methodes. door samen een summer studio te organiseren werden de partners uitgedaagd om transdisciplinair te werken en kregen een nieuw perspectief op het museum, de collectie en het werk in rotterdam-zuid. het evalueren en delen van uitkomsten met het professionele werkveld is een structureel onderdeel van het programma. hiervoor werkt zuid. samen met externe onderzoekers in de vorm van intervisietrajecten en werkt het aan structuurvorming om de geleerde lessen binnen de organisatie te kunnen delen. zo faciliteert zuid. boijnmans van beuningen kennisdeling met professionals uit de sector in een programma van kennissessies. buurtbewoners, leerlingen en makers komen samen in de ruimtes van [b]zuid. boijmans van beuningen[/b] voor een programma dat tot stand komt in uitwisseling met lokale en (inter)nationale kunstenaars, in reactie op vraagstukken uit rotterdam-zuid. - birgit van beek, coördinator zuid. boijmans van beuningendoor buiten de fysieke muren van het instituut te treden creëer je ruimte voor nieuwe vragen rond educatieve- en sociale kunstpraktijken. museum boijmans van beuningenjeugd vakantiepaspoort workshoppro.9.jeugd_vakantiepaspoort_workshop_40_of_46_noemen_gemeente_rot.webppro.9.09_zuid_boijmans_640x640.webpmuseum boijmans van beuningenrasl (rotterdam arts and sciences lab)
Editie #1
Onder de naam 2ndWorld hebben elf Nederlandse musea en herinneringscentra, gericht op de periode 1940-1945, een digitale strategie ontwikkeld. Het doel is om onderling beter samen te werken en nieuwe (jongere) bezoekers te bereiken.
2nd world [b]elf instellingen, verbonden aan de stichting musea en herinneringscentra 40-45 (smh40-45), hebben gezamenlijk nieuwe en bestaande wegen verkend om nieuwe doelgroepen te bereiken. het traject is gestart met het in kaart brengen van de klantreis van drie specifieke doelgroepen: jongeren (millennials en genz), mensen met een bi-culturele achtergrond en samengestelde gezinnen. door middel van interviews is inzicht verkregen in hun behoeften en zijn aannames gecontroleerd. vervolgens zijn samen met deze doelgroepen nieuwe ideeën bedacht als antwoord op de vraag: hoe kunnen de wo2-organisaties bezoekers over de streep trekken om een of meer activiteiten te ondernemen die door deze organisaties worden georganiseerd?[/b] uit het onderzoek kwam naar voren dat het publiek graag geholpen wil worden bij de keuze welke activiteit het beste past bij hun dagbesteding, portemonnee en groepssamenstelling. de doelgroepen gaven aan dat als ze getriggerd worden door een beloning (korting) ze sneller en vaker komen. ze willen ook graag vooraf beter weten wat ze kunnen verwachten. met hulp van creatief bureau trive is een van de ideeën uitgewerkt: de wo2 culturele kieswijzer (werktitel). met deze digitale applicatie kunnen bezoekers die geïnteresseerd zijn in verhalen over de tweede wereldoorlog van tevoren beter een afweging maken welke activiteit het beste aansluit bij hun behoeften en wensen. [b]basis voor meer samenwerkingsverbanden[/b] het traject heeft de basis gelegd om in de toekomst nog meer samenwerkingsverbanden uit te bouwen, zoals op het vlak van educatie en de klantreis achteraf. een aantal initiatieven zijn al in gang gezet. het zijn de quick-wins, plannen die niet veel geld kosten of ingewikkelde technologie vereisen, en nu concreet worden gemaakt. zo werken de instellingen samen om frequenter en intensiever te communiceren met de jongere doelgroep via instagram. verhalen, feiten, personen en activiteiten die gerelateerd zijn aan de musea en herinneringscentra worden onder één naam (#wo2musea) met het publiek gedeeld [b]luister en leer van elkaar[/b] 2ndworld heeft uiteindelijk meer tijd in beslag genomen dan aanvankelijk gedacht. innovatie is een proces dat ook tijd nodig heeft. de betrokken museumdirecteuren zijn er niet fulltime mee bezig (geweest). de koerswijziging die hoort bij innovatie, vernieuwen, moet rijpen, zijn beslag krijgen. daarnaast liepen sommige nog niet eerder ontdekte paden die ingeslagen werden dood of hadden toch te veel hobbels en gaten. dus innoveren is ook lef hebben en opnieuw andere keuzes maken: terug en weer voorwaarts, een ander pad op. de groep is op koers, onderweg, en in hun enthousiasme niet meer te stoppen. hopelijk blijft het niet alleen bij de plannen en ambities die nu nog grotendeels als digitale strategie op ‘papier’ staan, maar gaan die innovatieve plannen stap bij stap ook zicht- en merkbaar worden voor publiek en collega’s. waarbij de essentie is: ga en blijf in gesprek met elkaar. luister en leer van elkaar. [b]geleerde lessen[/b] innovatief is: elkaar niet zien als concurrenten, maar collega’s. omdenken les 1. samenwerken is versterken. broodnodig als je zoals veel culturele organisaties klein bent en je onmogelijk alle expertise in huis kan hebben. samenwerken is ook mede bepalen welke richting je op wilt met z’n allen en je co-eigenaar maken van die nieuwe koers. niet van bovenaf bepaald dus, maar van binnenuit. innovatief is: de nadruk leggen op het proces en niet het doel. omdenken les 2. waarbij fouten maken niet bestaan. het is onderweg zijn, leren. van en met elkaar. je bent een ‘learning community’, je leert continu van elkaar. door de ruimte te bieden om uit te proberen. te experimenteren. dat hebben we gedaan door onder meer een digitaal platform op te zetten, via mighty network. een online platform waar je elkaar kan ontmoeten en inspireren. dat is deels gelukt. tijdgebrek en wijzigingen op het platform (waardoor de zorgvuldig opgezette structuur en themagroepen verloren ging) zelf zorgden er voor dat dit niet hét digitale kanaal werd waar iedereen elkaar met informatie wist te voeden en te vinden. innovatief is: de relatie tot het publiek. omdenken les 3. van aanbod naar vraaggericht werken. dus op basis van de wensen van het publiek ideeën concreet maken en uitwerken. niet alleen, maar ook sámen met het publiek. dat betekent continu checken en testen en aanpassen waar nodig. onder de naam [b]2ndworld[/b] hebben elf nederlandse musea en herinneringscentra, gericht op de periode 1940-1945, een digitale strategie ontwikkeld. het doel is om onderling beter samen te werken en nieuwe (jongere) bezoekers te bereiken. podcastdoor samen te werken, leren de museumdirecteuren en de medewerkers van elkaar en krijgen de musea - veelal kleine of middelgrote instellingen die zeer efficiënt moeten omgaan met arbeid(suren), tijd en geld - meer slagkracht. een van de middelen die ingezet zijn om kennis en ervaringen te delen, is een podcast (in 365 dagen succesvol innoveren met erfgoed). de thema’s van de zes afleveringen komen overeen met het proces dat is doorlopen en lopen synchroon aan de design thinking methode die is toegepast. tijdens de dutch design week 2023 is een aflevering opgenomen met onder anderen innovatielabs-onderzoeker walter van andel van de hku, hogeschool voor de kunsten utrecht. 882807509annette schautt, directeur stichting musea en herinneringscentra 40-45 (smh40-45)innovatie draait om het proces en minder om het resultaat, en een belangrijk onderdeel van het proces is het creëren van co-eigenaarschap: met je focusgroep èn met de organisaties die de veranderingen ook daadwerkelijk gaan doorvoeren.fries verzetsmuseum - ruben van vlietpro.11.schermafbeelding_20231020_om_150515.webpsmh40-45876090154pro.11.11_2nd_world_640x640.webpsmh 40-45nationaal onderduikmuseum aalten, indisch herinneringscentrum/sophiahof (den haag), oorlogsmuseum overloon, nationaam monument oranjehotel (den haag), fries verzetsmuseum (leeuwarden), nationaal herinneringscentrum kamp westerbork, vrijheidsmuseum (groesbeek), bevrijdingsmuseum zeeland, verzetsmuseum (amsterdam), joods cultureel kwartier (jck amsterdam), nationaal monument kamp amersfoort, nationaal monument kamp vught. secundaire partners: airborne hartenstein (oosterbeek), museon. met steun van 2ndworld stuurgroep: yvonne van genugten (ihc), gerda brethouwer (nationaal onderduikmuseum aalten) en erik van den dungen (oorlogsmuseum overloon).
Editie #1
Crowdkeeping is een initiatief om een werkmethode en ondersteunende tool te ontwikkelen op het gebied van relatiebeheer met particuliere donateurs.
crowdkeeping [b]voor een eerste kennismaking van de donateur met de sector zijn de mogelijkheden de afgelopen jaren gegroeid. er zijn mooie vriendenprogramma’s, goede crowdfunding campagnes en steeds meer online donatieknoppen om bij te kunnen dragen. maar wat is er nodig om de relatie tussen culturele organisaties en donateurs te verstevigen? slim relatiebeheer zorgt voor betrokken donateurs die ambassadeurs worden van culturele instellingen, en uiteindelijk ook voor meer en hogere donaties. [/b] elke culturele instelling zou morgen kunnen starten met een aantal concrete stappen om de relatiebeheerstrategie voor de particuliere donateur op te zetten of te verbeteren. toch is het lastig te bepalen waar je de vaak beperkte capaciteit en tijd op dit gebied het beste aan kunt besteden. met het initiatief crowdkeeping verkent creative funding, het kenniscentrum van voordekunst voor culturele instellingen over de kleine particuliere donateur, samen met de vsc, lvwb fundraising en organisaties in de creatieve sector een gezamenlijke werkmethode en een ondersteunende tool op het gebied van relatiebeheer. zo kunnen instellingen stapsgewijs aan de slag om de klantreis van hun donateurs te verbeteren en uit te breiden. met als uiteindelijke doel dat donateurs langer betrokken blijven en meermaals bijdragen. [b]duurzaam relatiebeheer[/b] crowdkeeping heeft onderzocht wat er nodig is voor goed relatiebeheer. welke randvoorwaarden zijn van toepassing als je relatiebeheer structureel wilt embedden binnen je organisatie? maar ook praktisch: hoe stel je een team samen? en wat is jullie unieke verhaal, waar donateurs zich aan willen verbinden? voor, tijdens én na het doen van een donatie komen donateurs op verschillende contactmomenten in aanraking met de culturele organisatie. welke stappen doorlopen zij, en hoe kan deze klantreis geoptimaliseerd worden met als doel een betrokken donateur die (vaker) geeft? crowdkeeping gebruikt de opgedane kennis over duurzaam relatiebeheer voor hun leernetwerk, waarin professionals van culturele instellingen samen leren over relatiebeheer met de particuliere donateur. [b]crowdkeeping[/b] is een initiatief om een werkmethode en ondersteunende tool te ontwikkelen op het gebied van relatiebeheer met particuliere donateurs. voordekunst / creative fundingde relatie met de donateur wordt alleen maar relevant als er een realistische strategie is voor hoe de sector deze doelgroep op lange termijn kan faciliteren en aan zich kan binden. pro.14.14_crowdkeeping_640x640.webpvoordekunst / creative fundinglvwb fundraising, vsc - sectororganisatie van wetenschapsmusea en science centers, rose stories, korzo, urland, philharmonie zuidnederland, ps theater, nederlands watermuseum, sonnenborgh sterrenwacht, natura docet, de uitvindfabriek, eise eisinga planetarium, de basis, creative funding en voordekunst.
Editie #1
Future Materials is een hybride platform dat kennis over duurzame materialen promoot en verspreidt. Het doel is om het bewustzijn van creatieve makers over duurzaamheid te vergroten en te inspireren tot innovatief onderzoek.
future materials [b]future materials is een initiatief van jan van eyck academie in samenwerking met de masteropleiding material futures van de londense central saint martins school (ucl - uk). het doel is om kennis over duurzame materialen te promoten en te verspreiden onder kunstenaars, ontwerpers en andere creatieve makers en ze daarmee te inspireren tot innovatief onderzoek. dat gebeurt onder meer door het verzamelen van materiaalmonsters en het bevorderen van ontmoetingen tussen ervaringsdeskundigen uit verschillende vakgebieden. op die manier willen de initiatiefnemers de transitie naar duurzamere creatieve praktijken ondersteunen. [/b] [b]drie pijlers[/b] future materials bestaat uit drie pijlers die nauw met elkaar zijn verbonden: future materials bank (fmb), future materials lab (fml) en future materials encounters (fme). de future materials bank is een online archief van duurzame materialen ontwikkeld door kunstenaars en ontwerpers van over de hele wereld. het archief telt momenteel ruim 380 materialen en is voortdurend in beweging. het biedt gebruikers een toegankelijke bron van recepten en informatie over projecten en makers, onder meer in de vorm van instructievideo's en interviews. het hele archief is te doorzoeken door middel van trefwoorden die verwijzen naar de kwaliteiten en mogelijke toepassingen van materialen. daarnaast kunnen gebruikers zelf nieuwe materialen toevoegen. onderdeel van het archief is een materials policy en een lexicon voor gebruikers om te raadplegen als zij zelf hun creatieve praktijk willen verduurzamen. om relevant en betrouwbaar te blijven, wordt de inhoud van de website voortdurend herzien in samenwerking met studenten van de opleiding material futures van central saint martins, waarin design wordt bestudeerd op het snijvlak van technologie en wetenschap. [b]future materials lab[/b] future materials lab is de offline-component van het online archief. het is een fysieke verzameling materiaalmonsters waarin elk staaltje is voorzien van een code die correspondeert met de online database. het lab biedt de kunstenaars-in-residence van de jan van eyck academie de kans om alternatieve materialen te ontdekken of ermee te experimenteren. ze kunnen er ook terecht voor advies. wanneer deelnemers van de academie geïnteresseerd zijn in een materiaal, koppelt het fml-team hen aan de maker die het materiaal heeft ingezonden op de fmb en ondersteunt hen indien nodig verder in hun maak- en experimenteel proces of experiment. meer recentelijk zijn jan van eyck-deelnemers ook begonnen met het geven van hun eigen interpretatie van de fml-collectie, zoals onlangs gebeurde toen twee kunstenaars-in-residence zich bezighielden met de sonische dimensie van de samples en hun eigen future materials sound bank creëerden. naast de jan van eyck-gemeenschap verwelkomt de fml externe bezoekers, studenten, curatoren, architecten en andere onderzoekers, en zet zich in voor het onderhouden van een web van relaties met andere onderzoekscentra, kunstscholen en laboratoria in de regio en daarbuiten. [b]future materials encounters[/b] samenwerking en uitwisseling zijn een cruciale factor in een innovatieproject, vooral op het gebied van duurzaamheid omdat het veld voortdurend in ontwikkeling is. future materials draait dan ook voor een groot deel om het onderhouden van netwerken, het verzamelen van verschillende perspectieven en het aan elkaar koppelen van expertises. onder de naam future materials encounters (fme) worden workshops georganiseerd rondom steeds een specifiek materiaal. makers worden uitgenodigd bij de jan van eyck academie om hun onderzoek en projecten te presenteren, en ervaringen en kennis uit te wisselen met de gemeenschap van de academie. elke workshop wordt opgenomen en online beschikbaar gemaakt als onderdeel van de future materials bank. een soortgelijk format van workshops is ook ontwikkeld voor studenten van kunstscholen en middelbare scholen, met als doel discussies rond duurzaamheid onderdeel te maken van de curricula van de kunstenaars en ontwerpers van de toekomst. [b]future materials fellowship[/b] verder is in samenwerking met central saint martin, brightlands chemelot campus, en chill - chemelot innovation and learning labs, het future materials fellowship in het leven geroepen om de interdisciplinaire dialoog, veelbelovend onderzoek, en het experimenteren met de materialen verder te stimuleren. twee fellows brachten vijf maanden door in maastricht om hun project te ontwikkelen in de artistieke omgeving van de jan van eyck academie. jesse adler en dorieke scheurs waren de eerste twee future materials fellows, die onderzoek deden naar respectievelijk op schimmels gebaseerde pigmenten en duurzame bindmiddelen voor natuurlijke pigmenten. [b]future materials[/b] is een hybride platform dat kennis over duurzame materialen promoot en verspreidt. het doel is om het bewustzijn van creatieve makers over duurzaamheid te vergroten en te inspireren tot innovatief onderzoek. image: jan van eyck academiepro.10.schermafbeelding_20231020_om_100952.webpgiulia bellinetti, nature research coördinator jan van eyck academie samenwerking en uitwisseling zijn een cruciale factor in een innovatieproject, vooral op het gebied van duurzaamheid omdat het veld voortdurend in ontwikkeling is.876395726pro.10.10_future_materials_640x640.webpjan van eyck academiejan van eyck academie, central saint martin (ucl), brightlands chemelot campus for circular materials, en chill – chemelot innovation and learning labs.
Editie #1
Hoe kunnen culturele organisaties hun online en offline aanbod beter samenbrengen? The New Social is een onderzoeksproject dat hybride strategieën voor culturele ruimtes verkent.
the new social [b][i]the new social: hybrid strategies for cultural spaces[/i] is een samenwerkingsproject van framer framed, hackers & designers en impakt, dat gericht is op het verkennen van hybride strategieën voor culturele ruimtes. de partners brachten verschillende samenwerkende instituten samen om zich te verdiepen in het overbruggen van de kloof tussen online en offline, waarbij rekening werd gehouden met duurzaamheid, toegankelijkheid en technologische onafhankelijkheid bij zowel hybride evenementen als het beheer en de opslag van gepubliceerd materiaal. het project ontwikkelde een hybride publicatietool en initieerde en produceerde creatieve evenementen om de grenzen van hybriditeit te verkennen. [/b] het internetoptimisme – bij gebrek aan fysieke ontmoetingen – van de coronacrisis leidde tot experimenten en innovaties. ook framer framed sprong op de mogelijkheden die zich voordeden dankzij streaming en digitale ontmoetingen. inmiddels zijn de deuren van de culturele instellingen al enige tijd weer open en kunnen we de balans opmaken van de successen die blijvend zijn. [b]digitaal archief[/b] in de afgelopen anderhalf jaar heeft framer framed gewerkt aan verschillende concrete resultaten, waaronder de ontsluiting van het eigen archief. een digitaal archief kan gezien worden als ‘een netwerk van connecties’ dat digitaal een immaterieel karakter heeft en de overvloed van ‘bits and bites’ uit het actieve verleden van een culturele instelling samenhangend bijeenbrengt. deze opvatting sluit aan bij de ideeën van bruno latour rond de constructie van herinnering, waarin het netwerk als maatschappelijke constructie centraal staat. verschillende actoren in dat netwerk – dat kunnen alle betrokkenen zijn – hebben agency om in het herinneringsproces in te grijpen en deze mede vorm te geven. archiveren is voor ‘digital born-organisaties’ vaak ongebruikelijker dan voor organisaties met een papieren archief. kunstorganisaties die langer bestaan, beschikken vaak over een papieren archief met een archiefmedewerker die de collectie goed kent en deze doorzoekbaar maakt. als deze archieven vanwege opheffing verloren dreigen te gaan ontstaat er een urgentie en worden archieven vaak overgedragen. dat zou ook een vanzelfsprekendheid moeten zijn voor digitale archieven. maar hoe onderhouden we het digitale archief en maken het tevens toegankelijk – hoe kunnen we nadenken over de levensloop van het digitale archief? [i]the new social [/i] was voor framer framed van groot belang omdat het gelegenheid bood na te denken over de langere termijn van het eigen digitale archief. de focus op digitalisering houdt vaak nog onvoldoende rekening met de bekende problemen van het onderhoud van digitale collecties. terwijl papier heel langzaam verouderd, blijft het hele digitale landschap om de paar jaar veranderen, van de infrastructuur tot file formaten, hardware en software. zonder rekening te houden met de lange termijn, waaronder bijvoorbeeld kosten voor onderhoud, lopen deze archieven een groot risico op dataverlies. zodra de rekening niet meer kan worden betaald, wordt een domeinnaam opgegeven en wordt informatie vaak onvindbaar. het is niet gebruikelijk om in een ‘digital born’ organisatie een archiefmedewerker in dienst te hebben, die het archief up to date houdt en toegankelijk maakt, zoals vaak bij een papieren archief wel het geval is. je zou bijna kunnen zeggen, hoe jonger de organisatie, hoe moeilijker een archief te behouden is. [b]van digitaal archief naar publicatie[/b] de meest in het oog springende uitkomst van het project kwam tot stand in samenwerking met archival consciousness; de ontsluiting van het digitaal archief van framer framed. deze nieuwe ontwikkelde applicatie stelt ons in staat het archief in te zetten voor verschillende doeleinden, variëren van netwerkanalyses voor onderzoekers tot ontsluiting van het archief in de vorm van (digitale) publicaties. de eerste publicatie die volledig vanuit het digitale archief is gegenereerd, betreft een uitgebreide catalogus van de tentoonstelling court for intergenerational climate crimes (2021). de court for intergenerational climate crimes (cicc) is een doorlopende samenwerking tussen framer framed, de indiase academicus, schrijver, advocaat en activist radha d’souza en de nederlandse kunstenaar jonas staal. het project bestaat uit een grootschalige installatie in de vorm van een tribunaal dat intergenerationele klimaatmisdaden vervolgt. tijdens hoorzittingen leveren getuigen bewijslast van klimaatmisdaden in het verleden, het heden én de toekomst. als zodanig verwerpt het tribunaal de lineaire, geïndividualiseerde narratieven die ten grondslag liggen aan het huidige rechtssysteem. de dossiers met bewijsmateriaal en getuigenissen zijn uitgeschreven en vormen onderdeel van het archief van framer framed. de nieuw ontwikkelde applicatie kan dit digitale archief ontsluiten in de vorm van printbare pdf, die na een drukgang materialiseren in een tastbare publicatie. [b] hybride evenementen [/b] als onderdeel van [i]the new social [/i] organiseerde impakt drie hybride evenementen: de impakt hybrid wine and art tasting, project stargaze en the great idle. bij deze formats ging het om het samenbrengen van online en offline werelden en het samenbrengen van bezoekers die online en offline deelnemen aan een cultureel evenement. met deze evenementen heeft impakt speelse en meeslepende manieren gevonden om de grens tussen virtueel en fysiek aanwezig publiek te vervagen. de belangrijkste principes die hieruit zijn voortgekomen zijn 'make it participatory' en 'cultivate collectivity'. deze principes vormen voor impakt een belangrijke leidraad voor toekomstige hybride formats en bieden voor andere culturele organisaties goede handvatten voor het creëren van hybride ervaringen. hoe kunnen culturele organisaties hun online en offline aanbod beter samenbrengen? [b]the new social[/b] is een onderzoeksproject dat hybride strategieën voor culturele ruimtes verkent. framer framedimpakt hackers & designers pieter kers_beeld.nupro.4.067_img_7359_tashaarlova_thegreatidle_sm1.webp876385420pro.4.04_the_new_social_640x640.webpframer framed, impakt & hackers & designers aksioma - institute for contemporary art ljubljana, ania molenda en andrea prins, archive books publisher, atelier picha, decolonial futures - dorine van meel, den - kennisinstituut cultuur & digitalisering, errant journal, hackers & desingers, hoax - grafisch ontwerp, impakt, instituut voor netwerkcultuur, willem de kooning (lectoraat experimental publishing), remco van bladel - grafisch ontwerp, tommaso campagna - programmeur
Editie #1
Kan blockchain het verschil maken in de huizenmarkt? De projectpartners van Meta-Estate Lab willen de mogelijkheden van decentrale financiering verkennen én toetsen aan de hand van prototypen
meta-estate lab [b]de block foundation is een pionier op het gebied van het gebruik van blockchaintechnologie voor het aanpakken van een van de meest dringende problemen in de moderne samenleving: de mismatch in huisvesting. deze onbalans, veroorzaakt door de moderne zonering in steden en verergerd door onbuigzame vastgoedmarkten, heeft geleid tot ernstige woningtekorten en hoge toetredingsdrempels. het is een complex probleem dat een innovatieve oplossing vereist, en dat is precies wat de block foundation beoogt te bieden.[/b] [b]wonen toegankelijker en betaalbaar maken.[/b] het doel van de stichting is om een brug te slaan tussen de starheid van traditionele hypotheken en de onzekerheid van huren. door het creëren van een middenweg, ziet de block foundation een toekomst waarin de grenzen tussen initiatiefnemer, maker, investeerder en bewoner vervagen. dit wordt mogelijk gemaakt door het gebruik van slimme contracten, digitale overeenkomsten die automatisch kunnen worden uitgevoerd en gecontroleerd, waardoor de noodzaak van tussenpersonen wordt geëlimineerd. deze contracten worden ontwikkeld en getest in het meta-estate lab, een initiatief van de stichting dat bestaande praktijken in vraag stelt en belanghebbenden in projectontwikkeling bijeenbrengt om nieuwe scenario's voor ruimtelijke ordening te formuleren. de inzet van blockchaintechnologie in dit kader is veelbelovend. door gebruik te maken van gedecentraliseerde technologie kunnen we wonen toegankelijker en betaalbaarder maken. [b]het potentieel van blockchain voor de vastgoedsector[/b] het potentieel van blockchain in de creatieve industrieën, met name in de cryptografische kunsteconomie, is een indicatie van de mogelijkheden die deze technologie biedt voor de vastgoedsector. het idee om architecten, stedenbouwkundigen en andere ruimtelijke disciplines in staat te stellen de voordelen van deze technologie te benutten, vormt de kern van de missie van de block foundation. in de visie van de stichting neemt de architectuur het initiatief terug en wordt ze een drijvende kracht achter sociale innovatie, in plaats van een dienst aan het kapitaal. de block foundation is ervan overtuigd dat door een nieuw dynamisch en eeuwigdurend contract te ontwerpen en te bouwen dat alle actoren op de blockchain betrekt, ze een nieuwe markt kunnen vormgeven. kan blockchain het verschil maken in de huizenmarkt? de projectpartners van [b]meta-estate lab[/b] willen de mogelijkheden van decentrale financiering verkennen én toetsen aan de hand van prototypen pro.8.08_metaestate_lab_640x640.webpblock foundationbna, arcam, zhcode
Editie #1